مجله نوجوان 222 صفحه 5

بود. وی به موقع کشتی همه را مغلوب می­کرد فقط یک نفر موفق می­شد آقا هاشم را به زمین بزند و آن هم روح الله بود. امام خمینی در فروردین 1364 ش، که در بیمارستان بستری بود این خاطره برای نوه اش (مسیح بروجردی) نقل کرد: ما خمین که بودیم روز سیزده به در را از شهر خارج می شدیم و به بالای کوهی که نزدیک خمین بود (بوجه) می رفتیم. بالای کوه جایی بود که بازی می کردیم. یک بار یک یلی (پهلوانی) به خمین آمده بود و من در بالای آن کوه با او کشتی گرفتم و مغلوب او شدم" بازی "کوچک معلقی" هم از ورزشهای مفرح کودکان و نوجوانان خمین بود. بازی بدین صورت است که دو نفر خم شده و به یکدیگر پشت می کنند به نحوی که از ماندن آنها شکل T به وجود می آید. نفر سوم دورخیز گرفته و هنگامی که به آنان می رسد، دستش را بر پشت آنها زده و درهوا معلق می زند. این بازی نوع دیگری هم دارد که در آن یک نفر خم می شود و نفر بعدی، دستش را بر پشت او زده از رویش می پرد و پس از آنکه پرید خم می شود تا نفر بعدی این کار را تکرار کند. به گفته" حاج هانی افسریان" و "محمد نبی مکرمی" از همسالان امام، روح الله به همراه سایر هم بازیها در کاروانسرایی که به پدر وی تعلق داشت و در همان محله رازی واقع بود اوقات زیادی به بازی معلقی سرگرم بود. "لنگو مشته" نیز بازی دیگری بود که به صورت جمعی انجام می شد و روح الله از طرفداران پر و پا قرص این بازی بود. در این بازی، حاضران به دو گروه تقسیم شده،محوطه مربع بزرگی روی زمین رسم کرده و یک گروه داخل آن می روند. گروه دوم، نفراتش را یکی یکی به داخل مربع می فرستد تا در حالی که روی یک پا می دود، با دست به نفرات گروه رقیب زده و آنان را از بازی خارج کند. اگر نفرات گروه دوم موفق به خارج کردن اعضای گروه اول از زمین می شدند در دور بعدی خود داخل زمین جای می گرفتند و بازی تکرار می شد. در این بازی معمولا هر گروه یک سرگروه داشت که قبل از شروع بازی، اقدام به یارگیری می کردند. به گفته حاج هانی افسریان، روح الله در بیشتر اوقات در این بازی سرگوره بود و به علت قدرت بدنی زیاد، بچه ها علاقه داشتند با او هم گروه شوند تا زود بر گروه دیگر غلبه کنند. منبع : www.irdc.ir دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 10 پیاپی 222 / 30 خرداد 1388