کوه
به کوه گفتم: «چه قدر بلندی! تو به آسمان رسیدهای.»
کوه گفت: «نه آسمان خیلی بلندتر است.»
گفتم: «تو از ابرها هم بالاتر هستی، پس به آسمان رسیدهای.» کوه گفت: «تا آسمان خیلی راه است. من فقط به ابرها رسیدهام.»
گفتم: «من میتوانم تا به آسمان برسم؟» کوه گفت:«تو میتوانی!»
از کوه بالا رفتم.
روی سرش ایستادم و به آسمان رسیدم. کوه بلند بود اما به آسمان نرسیده.
من توانستم و به آسمان رسیدم.
مجلات دوست خردسالانمجله خردسال 60صفحه 22