مجله کودک 92 صفحه 11

برنامه درسی هفتگی من شنبه به کلاس زبان انگلیسی میروم، یکشنبه به کلاس ژیمناستیک میروم. دوشنبه به کلاس تقویتی میروم. سهشنبه تا شب تلویزیون نگاه میکنم. چهارشنبه مشقهای عقب ماندهام را مینویسم. پنجشنبه با ریاضی دست و پنجه نرم میکنم. جمعه هم مثل دیوانهها تا غروب میخوابم. شما حساب کنید. من بدبخت کی زندگی کنم!؟ شورای معلمان اکرم مختاری برای تمرین ریاضی، دانشآموزی را پای تخته آوردم. او برخلاف همیشه با دست چپ و به سختی شروع به نوشتن کرد. از او پرسیدم «چرا با دست چپ مینویسی؟» گفت: «خانم من دیگر میخواهم با چپ بنویسم». اما دیدم او به کندی مینویسد و وقت کلاس گرفته میشود. گفتم: «با دست راست بنویس!» هرچه اصرار کردم، قبول نکرد. تا اینکه اشک در چشمانش جمع شد و با گریه گفت: «اینکه با دست چپ مینویسم علتی دارد که بعد از کلاس میگویم.» گفتم: «همین الان بگو!» و او را بیرون کلاس بردم و علت را پرسیدم. با حالتی معصومانه و بغضآلود گفت: «خانم! یک شکلات کاکائو در جیبم بود، دست کردم که ببینم هست یا نه؟ آب شده بود و تمام دستم شکلاتی شده بود و شما همان موقع مرا صدا زدید، من دیگر نتوانستم دستم را از جیبم درآورم و مجبور شدم با دست چپ بنویسم!»