
خاطرات دوست
یکی از یاران حضرت امام (ره) نقل میکنند : در یکی از سفرهای به عراق در صحن حضرت علی (ع) با عدهای از دوستان و طلّاب بعد از نماز مغرب و عشا نشسته بودیم . صحبت که تمام شد آقایان خواستند بروند . ساعت را نگاه کردند اما اختلاف ساعت در بین آنها پیش آمد . ساعت صحن، یک زمان را نشان میداد . اما ساعتهای دوستان با این ساعت اختلاف داشت . در حال بحث بودیم که حضرت امام (ره) از در طرف قبله وارد صحن شدند. یکی از استادان حوزه علمیه بلافاصله گفتند که ساعتهایتان را میزان کنید . الان دقیقاً دو ساعت و نیم بعد از غروب آفتاب است ! زیرا سیزده سال است که امام هر شب در همین ساعت قدم به داخل صحن میگذارند. ورود امام خود بهترین ساعت است
مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی نقل کردند که یک شب هوای نجف طوفانی بود و بیرون رفتن از خانه بسیار سخت و دشوار بود. من به امام گفتم : امیرالمومنین (ع) که دور و نزدیک ندارد . زیارت «جامعه کبیره» را که هر شب در حرم امام میخوانید ، امشب در خانه بخوانید . امام فرمودند :«مصطفی تقاضا دارم روح عوامانه را از ما نگیری» . همان شب بالاخره ایشان به حرم مشرف شدند و زیارت را در حرم مطهر خواندند .
مجلات دوست کودکانمجله کودک 109صفحه 22