آفرین نود، کم مانده این مرحله را ببریم…
چه شانسی! الان چه وقت برق رفتن بود؟ فقط کمی مانده بود وارد مرحله جدیدی شویم…
الو، اداره برق؟ سلام… چی، اشکال فنی…؟
برویم ببینیم کی برقمان را وصل میکنند؟
هر دو: «آقا، آقا، آقا…
آقااااا…
کارگر: «چرا داد میزنید؟ تا پنج، شش ساعت دیگر هم برقتان وصل نمیشود.»
امین: «یعنی این همه باید صبر کنیم تا بتوانیم بازی کنیم. چه کار کنیم؟»
نوید: «کمک! آنجا را ببین.»
امین: «عجب کار سختی است!»
نوید: «ای قهرمان نسوز کجایی؟»
کارگر: «شما آنجا چه کار میکنید؟ زود بیایید بیرون ببینم. فکر کردید این هم بازی است؟»
نوید: «شانههایم درد گرفته است. دستهایم تاول زده است. فکر میکنی دستهای قهرمانمان هم تاول میزند؟»
امین:«چه قهرمانی؟ قهرمان واقعی، همین کارگران هستند و پدرهایی که هر شب، خسته به خانه میآیند و در زندگی واقعی، نقش واقعی دارند.»
مجلات دوست کودکانمجله کودک 112صفحه 13