مجله کودک 146 صفحه 17

لغت نامۀ قرآنی حرف اول : ب بَیع بَیع ، به معنای خرید و فروش ، معامله کردن ، یا داد و ستد است. در قدیم که هنوز چیزی به اسم ((پول)) به وجود نیامده بود، مردم ، اجناس و کالاهای مختلف را با هم عوض و بدل می کردند. یعنی کالایی را که به آن نیاز نداشتند، می دادند و در مقابل، کالایی را که به آن نیاز داشتند، می گرفتند. مثلاً یک کیسه گندم می دادند و در مقابل یک گوسفندی می گرفتند. در نتیجه ، هر خریداری، فروشنده هم بود. کلمه ((بَیع)) هم برای خرید و فروش (هر دو) به کار رفته است. در قرآن مجید ، چندین بار به مناسبت های مختلف از کلمه ((بیع)) یا داد و ستد کردن صحبت شده است. مثلاً در جایی می فرماید: (( خداوند، داد و ستد و معامله را حلال، اما رِبا را حرام کرده است.)) از نظر قرآن ، چون همه مردم ، تمام آن چیزهایی را که برای زندگی شان لازم است، در دسترس خود ندارند. عده ای به نام ((تاجر)) و یا ((بازرگان)) باید به کار خرید و فروش بپردازند و اجناس و کالاهای مورد نیاز مردم را در اختیار آنها بگذارند. البته با این شرط که به دام ((ربا)) که کاری حرام است ، نیفتند! یک روز کامل در ونوس برابر 243 روز در زمین طول می کشد! این سیاره از نظر اندازه، شبیه ترین سیاره به زمین است.