مجله کودک 209 صفحه 11

یک عمر از صبح تا شب با چکش به مس می­کوبید، اعصابتان خرد نمی­شد؟ خیلی خوش اخلاق به نظر می­آیید. درسته که کار ما سنگین و استخوان خردکن بود. اما اعصاب من سرجایش است چون سر و کارمان با مس بود. اینجور سر و صدا هیچوقت اعصاب آدم را خرد نمی­کند. مس خیلی خوبه. الان می­بینید که بعضی از مردم برای اعصابشان یک دستبند مسی به دور مُچشان می­اندازند. دکترها به افرادی که به کم خونی مبتلا هستند سفارش می­کنند در ظروف مسی غذا پخت کنند. · از دوران کودکی­تان بگویید. درسم خیلی خوب بود و در مدرسه شاگرد اول بودم. البته نشد درس بخوانم و مجبور شدم بیایم سرِ کار توی همین مغازه که مال پدرم بود. یک روز مدیر مدرسه­مان به اینجا آمد و از پدرم خواست که بگذارد تا من به مدرسه برگردم. البته زمینه اینکار فراهم نبود و نشد که برگردم سر کلاس. 17 ساله بودم که پدرم فوت کرد و عهده­دار سرپرستی خانواده­ شدم. البته در کارم هم خیلی زرنگ بودم. وقتی وارد این کار شدم بعد از 3 ماه به اندازه یک استاد با 10 سال تجربه کار، چیز یاد گرفتم. یک روز یک دیگ خیلی بزرگ مسی را برای تعمیر آوردند که لبه­اش شکسته بود. به پدرم گفتم من آنرا تعمیر می­کنم. او گفت کار خیلی سختی است و نمی­توانی. خلاصه شرط بستیم و قرار شد اگر توانستم آنرا درست کنم پدرم برایم یک دست لباس بخرد. دست به کار شدم و وقتی کارم را تمام کردم به پدرم نشان دادم. پدرم هر چه گشت نتوانست جایی را شکسته بود پیدا کند. · چه لباسی برایتان خرید؟ نه بابا، اصلاً برایم نخرید! با هم این حرف­ها را نداشتیم. · این صنعت الان با گذشته چه فرقی کرده است؟ فکر نمی­کنم زیاد فرقی داشت. ابزار کار در دوران ما هم چیزهایی خیلی خاص نبود، چند نوع چکش و چند نوع سندان و انبر و ... کوره هم داشتیم، برای حرارت دادن به مس و جوشکاری و یک کوره دیگر هم برای سفید کردن مس داشتیم. یکی از فرق­هایی که وجود داشت این بود که در زمان ما مس را به صورت ورقه از کارخانه تهیه می­کنیم اما در زمان پدرم، حتی ورق را هم خودشان با ذوب کردن مس توسط کوره ذغال سنگ و کوبیدن و نازک کردنش درست می­کردند. یادم می­آید وقتی من وارد این کار شدم یعنی حدود 48 سال پیش، دَم­ها دستی بود و باید مدام آنرا حرکت می­دادیم تا هوا به کوره می­دمید و نفس می­داد، اما بعداً دَم­های برقی آمد. · از کوره برای چه کاری استفاده می­کردید؟ حرارت دادن مس. مس بعد از اینکه مدتی چکس می­خورد سفت می­شود و باید دوباره گذاخته­اش می­کردیم تا نرم شود. این کوره­ها با ذغال سنگ کار می­کردند. یک کوره دیگر هم برای قلع اندود کردن مس داشتیم. بعد از ساخته شدن ظروف مسی آنها را با ماسه و جوهر نمک تمیز می­کردیم تا زائده­هایش از بین برود، بعد روی کوره ----- نام اسلحه: برِتا 38 M وزن: سه کیلو و نهصد گرم خشاب: 10 - 20 و 40 فشنگ سرعت حرکت گلوله: 450 متر در ثانیه