
حرارت میدادیم تا داغ شود، سپس روی آن نشادر میمالیدیم و بعد هم مقداری قلع روی آن میریختیم که به علت حرارت ظرف مسی، شروع به آب شدن میکرد و بعد با پنبه قلع را به سرتاسر مس میکشیدیم تا همه جایش سفید شود.
· کار با مس گداخته خطر ندارد؟
با انبر کار میکردیم و سعی میکردیم به دستمان نخورد. ولی خب گاهی پیش میآمد که دستمان به آن میگرفت و میسوخت. مخصوصاً زمانی که میخواستیم ظروفی مانند یک پارچ را سفید کنیم. یک پارچ دهانهی تنگی دارد، باید دستمان را داخل آن میبردیم و داخلش را سفید میکردیم.
· چرا ظروف مسی را با قلع می پوشاندند؟
اگر غذایی بدون ترشی باشد پخت آن در ظروف مسی اشکالی ندارد.اما اگر قرار باشد در غذایی مثلا لیمو عمانی وجود داشته باشد، به علت حالت اسیدی لیمو، واکنشی که این اسید با مس انجام می دهد، حتما باید جداره داخلی ظرف با ماده ی دیگری پوشیده شود تا از تماس مس با اسید جلوگیری شود . به همین علت ظروفی را که در تماس مستقیم با غذا بوده است با قلع می پوشاندیم و بقیه ظروف مانند سینی را که در تماس مستقیم با مواد غذایی نبوده را سفید نمی کردیم.
· چرا استفاده از ظروف مسی از رونق افتاده است؟ نظرتان دربارهی ظروف جدید چیست؟
خب نوع زندگی فرق کرده است. خانهها کوچک شدهاند. ظروف مسی سنگین و گران هستند. بخاطر گران بودن قلع، سفید کردن هر چند وقت یکبار ظرف مسی هم هزینهبَر است و هم وقت میخواهد. الان دیگر چه کسی در یک تشت مسی رخت میشوید. حتی خود من، در این مغازهای که فقط ظروف مسی میساختم و میفروختم حالا ظروف آلومینیومی هم میفروشم. ظرف آلومینیومی، استیل، تفلون، پیرکس و ... گویا با زندگی امروز همخوانتر است. البته ما هنوز مشتری داریم ولی فکر میکنم به مرور این تعداد هم به سمت استفاده از ظروف دیگر کشیده شوند . چند تا از مشتریهایم هم از این ظرفها برای مصارف تزئینی میخرند.
· خانم شما در منزل از چه نوع ظروفی برای پخت غذا استفاده میکند؟
بیشتر از ظروف نچسب، اما ما هنوز مقداری ظرف مسی در خانه داریم و برای پخت بعضی چیزها مثلاً مرباجات از آنها استفاده میکنیم.
-----
نام اسلحه: برِتا 42 / 38 M
طول: 80 سانتی متر
وزن: سه کیلو و دویست گرم
خشاب: 20 یا 40 گرم
سرعت حرکت گلوله: 450 متر در ثانیه
مجلات دوست کودکانمجله کودک 209صفحه 12