مجله کودک 317 صفحه 12

سوختن همین گازهای جدا شده از نفت است . چرا می سوزانید ؟ مگر نمی شود از آن گاز استفاده کرد ؟ مقداری از ان گاز را به عنوان سوخت توربین های تولید برق مان استفاده می کنیم . سکوها به علت فاصله زیادی که با خشکی دارند و حمل و نقل سوخت و دیگر مواد مورد نیاز از خشکی تا آنجا گران تمام می شود حتی الامکان به گونه ای طراحی می شوند که متکی به خود باشند . ما هم از گازی که از نفت جدا می کنیم استفاده می کنیم اما از آنجا که حجم این گاز خیلی زیاد است بیشتر آنرا در مشعل می سوزانیم . البته در خیلی از جاها از کل این گاز استفاده می کنند و اقداماتی هم در حال انجام است که گاز سکوی ما را هم جمع آوری می کند تا مورد استفاده قرار گیرد . علاوه بر جمع آوری و استفاده می توان بوسیله پمپ های قوی دوباره گاز را به مخزن نفت برگرداند . تزریق دوباره گاز به مخزن باعث می شود که هم فشار مخزن بالاتر شود و در نتیجه نفت راحت تر بالا بیاید و هم اینکه در این حالت گاز از بین نرفته است و دوباره در زیرزمین موجود است . عمر این تآسیسات چقدر است ؟ تآسیساتی که برای انجام اینگونه کارها ساخته می شوند باید از مواد بسیار خوب ساخته شوند تا عمر مفید و طولانی برای سال ها کار بدون اشکال داشته باشند . نفت استخراج شده به غیر از آب و نمک دارای گازی بنام هیدوژن سولفید است که گازی محلول در نفت و به شدت خورنده است به علت همین خورندگی زیاد این گاز و همینطور بوی بد و آلودگی زیادش حتماً باید از نفت جدا شود و ما این کار را بوسیله برج های عمودی بلند انجام می دهیم . داخل این برجها پر از سینی های بزرگ حفره حفره است که به ترتیب روی هم چیده شده اند . نفت از بالای برجها وارد می شود و شروع می کند به ریخته شدن روی تک تک سینی ها یکی بعد از دیگری تا به پایین ترین سینی می رسد . همزمان از پایین برج ، گازی تزریق می کنیم که به طرف بالای برج حرکت می کند و در بین راهش از درون نفت عبور می کند و هیدروژن سولفید ، نفت را به خود جذب می کند . وایکینگ ها خانه و زندگی ساده ای داشتند آن ها از چوب و سنگ ، مصالح اصلی زندگی خود را تامین می کردند .