بزی سرش را بالا گرفت تا آن دورها را ببیند، خیالش که راحت شد بعبع خندید و گفت:
«یک تکه کاغذ روی زمین افتاده بود. فکر کنم یک نامه بود. هوم! یک نامه خوشمزه...»
بزی بهترین دوست لولوی سرخرمن بود. بزی حرفهایش را به لولو میزد و لولو به حرفها و بازیگوشیهای بزی میخندید. وقتی بزی دور و برش جستوخیز میکرد، از شنیدن صدای جلینگ جلینگ زنگولهاش حسابی کیف میکرد، اما بعضی از کارهای بزی اصلاً خندهدار نبود؛ مثل همین کارش. لولو فقط پلکهایش را بست و باز کرد!
بزی با بیخیالی گفت: «آفتاب که غروب کند یادشان میرود. آن وقت برمیگردم.» و به لولو نگاهی انداخت...
داستان لولوی قشنگ من را میتوانید بهطور کامل در کتاب که به بهای 1000 تومان چاپ و منتشر شده است دنبال کنید و بخوانید.
ماموریتهای وایکینگ 1 و 2 کمک زیادی به شناسایی مریخ کرده است. این دو کاوشگر علایمی از حیات را هم بر سطح مریخ یافته بودند که با تحقیقات بیشتر معلوم شد زندگی بر سطح مریخ وجود ندارد.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 467صفحه 33