1. به همان اندازه که ملت ایران برای قطع دست تجاوز طاغوت ها از کشور اسلامی خویش و اعادۀ اسلام که می‏رفت تا در عصر رژیم منحوس پهلوی محو گشته و به دست نسیان سپرده شود، سختی جهاد مستمر در طول سالیان متمادی را بر خویش هموار ساخت و با امدادهای غیبی، به این مقصد مقدّس نایل گشت، پس از پیروزی نیز
باید برای ادامۀ این نهضت بکوشد و به شکرانۀ این نعمت خداوندی و عطیّۀ الهی، برای حفظ آن مجاهده نماید. یکی از مهم ترین علل و عوامل صیانت از این ودیعۀ گرانقدر، همانا «تبلیغ» است که به‏نظر رهبر فقید انقلاب، از اصول بسیار مهم اسلام محسوب می‏شود و عبارت از شناساندن خوبی ها و تشویق به انجام دادن آنها و ترسیم بدی ها و نشان دادن راه گریز و منع از آن موارد می‏باشد.

2. از دیدگاه معظم‏له، تبلیغات اسلامی به محض استطاعت، در هر عصری لازم است و جزء امور واجب شمرده می‏شود؛ اما در عصر کنونی که ابزارهای ارتباط و وسایل تبلیغ بیش از صدر اسلام فراهم است و دنیا دستخوش تحولی بزرگ گشته و چونان عائلۀ واحد، همۀ اهل خود را در محصورۀ کوچکی مجتمع کرده است [1] و تبلیغات در دنیا در رأس همۀ امور قرار گرفته و آتیۀ اسلام، به عملکرد «تبلیغات اسلامی» وابسته است، حجت به نصاب تمام رسیده و اهمیت تبلیغ مبانی اسلام و ارائه و معرفی حقیقت آن ـ‏‏چنانکه در آیات و روایات آمده‏‏ مضاعف شده است. بدین سبب، امام راحل(س) خدمتِ دست‏اندرکاران امر تبلیغ را در این زمان، از خدماتی که در طول تاریخ برای
اسلام انجام گرفته است، ارزنده‏تر می‏دانند و ضمن بیان میزان اهمیت و ارزش کار آنها، بر مسئولیت سنگین آنان به همان میزان تأکید می‏ورزند و نسبت به حُسنِ انجام آن هشدار می‏دهند.

3. با آنکه خون پاک شهدا، آبیاری اصل ثابت شجره طیبۀ حکومت اسلامی را عهده‏دار است و از این حیث بسیار ارزشمند می‏باشد، لیکن زبان گویای عالمان درد آشنا و زبانۀ قلم آنها، در این امر نقش سازنده‏ای دارد و اصولاً شهدا را ‏قلم ها می‏سازند و قلم ها هستند که شهید پرورند. از این‏رو، در نظرگاه حضرت امام(س) انتشار کتاب های
مختلف برای ترویج شرع مطهر و تبیین حقایق اسلام و تعمیق آگاهی آحاد ملت ـ‏‏که شعبه‏ای از تبلیغات اسلامی است‏ از «امور خیریه» بلکه «بهترین خیرات» به‏شمار آمده و اهمیت آن، دستکم معادل اهمیت خونهای سرخی است که در جبهه‏های جنگ ریخته می‏شود.

4. همان‏طور که در سایۀ تبلیغ صحیح، انسان با فطرت خویش آشنا می‏شود و به کوی دانش و بینش رهنمون می‏گردد، بر اثر تبلیغ سوء و مسموم، از طبیعتِ خود بیگانه می‏شود و ملاحظه می‏کند که قدرت تفکر و توان تأمل از وی سلب شده است؛ از ‏این رو همان‏گونه که سلاحِ «صَلاح تبلیغی»، از انواع ساز و برگ مدرن جنگی مؤثرتر و سودمندتر است، حربه «فساد تبلیغی»، از اقسام تجهیزات پیشرفتۀ نظامی، مخرّبتر و زیانبارتر خواهد بود؛ زیرا آثار تخریبی اسلحۀ نظامی، موقتی و گذراست؛ اما نتایج مضرّ ابزار فرهنگی، دائمی و دیرپاست و به نسل های آینده انتقال می‏یابد. طبق این معیار، امام امت، علت موفقیت نسبی ابرقدرت ها را در مشوّه ساختن چهرۀ انقلاب، خلع «سلاح تبلیغ» از صالحان، و مسلح کردن طالحان به این سلاح کارآمد در جهان معاصر دانسته‏اند که این امر، جز قلع و قمع فرهنگ انقلاب اسلامی در دنیا، نتیجه‏ای به‏دنبال نداشته و نخواهد داشت.


[1] )) حضرت امام‏(س) این مطلب را در شهریور ماه سال 1362 بیان فرموده‏اند؛ چیزی که هفت سال بعد، یعنی در سال 1369 پس از فروپاشی بلوک‏شرق، با عنوان «نظریۀ دهکدۀ جهانی» رسماً به دنیا معرفی شد. این امر به خوبی نشاندهندۀ روشن‏بینی و زمان‏شناسی معظم‏له، بلکه پیش‏بینی ایشان از تحولات پیچیدۀ جهانی در عصر انقلاب ارتباطات است.

. انتهای پیام /*