1
تسلی بازماندگان شهدا
امام علی علیه السلام:
«مَنْ عَزَّی الثَّکلیٰ أَظَلَّهُ الله ُ فی ظِلِّ عَرْشِهِ یَوْمَ لاٰ ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ».
هر که مادر فرزند از دست داده ای را تسلّی دهد، خداوند در آن روزی که هیچ سایه ای جز سایۀ عرش او نیست، وی را در سایۀ عرش خود جای دهد.
***
حضرت امام توجه خاصی به خانواده های شهدا داشتند و در مقابل ایشان بسیار خاضع و فروتن بودند. یک بار مادر شهیدی از اهواز به شوق زیارت امام رنج سفر را تحمّل کرده و خود را به جماران رساند، اما به رغم نامه ای که به دفتر فرستاد، موفق به دیدار امام نشد. چند روزی در همان اطراف جماران ماند و سپس با ناراحتی به شهر خودش بازگشت و با زبانی شکوه آمیز و پردرد از اهواز نامه ای به این مضمون برای امام فرستاد: «حضرت امام! من به تهران آمدم ولی موفق به دیدار و ملاقات شما نشدم».
حضرت امام روی این نامه چنین نوشتند: «تا این مادر شهید را به ملاقات من نیاورید، کسی به ملاقات من نیاید».