5 ـ نماز شب
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : غلامعلی، مهدی

محل نشر : تهران

زمان (شمسی) : 1378

زبان اثر : فارسی

5 ـ نماز شب

‏5‏

‏ ‏

‏ ‏

نماز شب

‏ ‏

‏     ‏امام صادق ‏علیه السلام‏‏:‏

‏     «صَلاةُ اللیلِ تُبَیِّضُ الوَجهَ وَ صلاةُ اللیلِ‏‎ ‎‏تُطَیِّبُ الرِّیحَ وَصَلاةُ اللیلِ تَجلِبُ الرِّزقَ»‏‎[1]‎‏.‏

‏    ‏نمازشب چهره را سفید و نورانی می کند،‎ ‎نماز شب انسان را خوشبو می کند، نماز شب‎ ‎روزی می آورد.

‏***‏

‏     نماز شبِ امام واقعاً دیدنی بود. با چنان خضوع و‏‎ ‎‏خشوعی نماز می خواندند و قیام و رکوع و سجود را به‏‎ ‎‏جا می آورند که به راستی وصف ناپذیر است. این حالات‏‎ ‎‏امام نه یک شب و دو شب، بلکه یک عمر برقرار بود؛ چرا‏‎ ‎‏که حضرت امام از بعد از سن تکلیف نماز شب را ترک‏‎ ‎‏نکردند و حتی به هنگام برگشت از فرانسه به ایران نماز‏‎ ‎‏شب خود را در هواپیما به جا آوردند.‏

‏     آیة الله خوانساری نقل می کردند: وقتی امام در مدرسۀ‏‎ ‎‏دارالشفاء حجره داشتند، از آنجا که آب حوض دارالشفاء‏‎ ‎‏خیلی خوب نبود، ایشان هر شب برای وضوی نماز شب‏‎ ‎‏به مدرسۀ فیضیه می آمدند و یخ حوض را می شکستند و‏‎ ‎‏وضو می گرفتند و وقتی به نماز شب می ایستادند گویا در‏‎ ‎‏و دیوار فیضیه با این سید همذکر و همصدا می شد‏‎[2]‎‏.‏


‏    ‏همیشه بعد از نماز شب چهرۀ مبارکشان از شدّت گریه‎ ‎کاملاً برافروخته بود. در رمضان آخرین سال عمرشان‎ ‎چنان در نماز شب اشک می ریختند که دستمال کفاف‎ ‎اشکشان را نمی داد و از این رو کنار دستشان حوله ای‎ ‎می گذاشتند.

‏     امام می فرمودند: «انسان عابد و عاشق کسی است که‏‎ ‎‏شب در مقابل خدا می ایستد و می گوید: ای همه ناز! پاسخ‏‎ ‎‏بده به این همه نیاز»‏‎[3]‎‏.‏

‎ ‎

  • )) میزان الحکمة، حدیث 10763.
  • )) پا به پای آفتاب، ج 3 ص 281، راوی: آیة الله صانعی.
  • )) پا به پای آفتاب ج 1، ص 180، راوی: خانم فاطمه طباطبایی.