۹ اسفند ۱۳۵۷ ش ـ (۱ ربیع‌الثانی ۱۳۹۹ق)  ـ 

پیام چهارده ماده ای امام خمینی به ملت ایران قبل از عزیمت به قم، حضرت امام خمینی (س) که در ۱۵ بهمن مهندس بازرگان را به عنوان نخست وزیر دولت موقت معرفی کرده بود و پس از آن همواره در تأیید و پشتیبانی از دولت او و پوشیدن ضعف هایش در هماهنگی بین دولت و نیروهای انقلابی و مردمی سعی وافر به کار برد و بسیار تلاش کرد تا دولت با قبول مسئولیت امور و انجام کارها مطابق خواست مردم انقلابی وظیفه خود را بدون اتکا به ایشان به انجام رسانند، از این رو تصمیم بر ترک تهران و اقامت در قم گرفتند ولی در آستانه ترک تهران به مقصد قم ضمن پیامی ۱۴ ماده ای درباره انقلاب و مسائل داخلی کشور مواردی همه جانبه را مطرح کردند. تأکید بر حفظ وحدت کلمه، وحدت هدف و مقصد، لزوم هوشیاری در مقابل توطئه ها و مفسده جویی ها، ضرورت حفظ حریم روحانیت، احترام به نیروهای نظامی و انتظامی، برخورد مناسب مطابق موازین شرعی با زندانیان و رسیدگی سریع به جنایات آنها و پرهیز از تجمل و اسراف و رأی به «جمهوری اسلامی» نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم را سفارش و در آخر از مردم تهران و کسانی که با تلگراف و نامه بازگشت ایشان به ایران را تبریک گفته بودند، تشکر و قدردانی کردند. بند بند این پیام بهترین راهنما برای استقرار آرامش و برقراری وضع عادی به دنبال التهابات انقلابی بود.
«کراراً گفتم و باز تکرار می‏کنم، کسی حق ندارد به منزل مردم حمله کند و وارد منزل آنان شود و اگر اطلاع پیدا شد که مجرمی در منزلی است مراقبت از فرار او کنند و به مقامات مسئول اطلاع دهند که با موازین او را دستگیر نمایند. علاقه‏مندان به نهضت باید از این گونه اعمال اجتناب کنند. مردم باید روی موازین شرعیه عمل نمایند.» (صحیفه امام، ج ۶، ص۲۶۴)

. انتهای پیام /*