سرویس های اطلاع رسانی

سیاستمدار صادق

نهضت امام خمینی (س) یک انقلاب واقعی در ارزشهای حاکم بر جامعه بود

از ویژگیهای انقلاب اسلامی که امام از پیش از 15 خرداد 1342 تا پیروزی قیام، و پس از آن تا لحظۀ ارتحال، همواره بر آن تأکید داشتند، توجه به ارزشهای معنوی و اخلاقی جامعۀ انقلابی بود. نهضت امام خمینی (س)، پیش از آن که یک حرکت سیاسی علیه نوعی از نظامهای حکومتی باشد، یک انقلاب واقعی در ارزشهای حاکم بر جامعه بود.

شرط جالب امام برای مصاحبه با فیگارو

ازطرف رئیس جمهور فرانسه، پیام آوردند که اگر بخواهید در فرانسه بمانید حق صحبت کردن علیه دستگاه شاه را ندارید؛ حق مصاحبه هم ندارید. امام بلافاصله دکتر حبیبی را صدا کرد تا به آنها بگوید که: ما فکر می کردیم فرانسه کشور آزادی است.

دعوت به صبر

خواهران و برادران عزیز! صبور باشید و سستی و ضعف از خود نشان ندهید؛ راه شما راه خدا و اولیای خدا است. خون شما در راهی می‏ ریزد که خون پیغمبران و امامان و اصحاب صلاحیت دار آنان ریخته شد.

پاسخ قاطع امام خمینی (س) به نامه پادشاه عربستان

نمی دانم ائمه جماعات حرمین شریفین از اسلام چه برداشت کرده اند و از حج بیت الله الحرام، که سر تا سر آن مشحون به سیاست، و سرّ جعل آن قیام انسانها به قسط و رفع ستمگریها و چپاولگریهاست، که سیاست کلی انبیای عظام و خصوص حضرت رسول خاتم است چه فهمیده اند که زائرین حرمین شریفین را به اسم اسلام از دخالت در سیاست و حتی از شعار علیه اسرائیل و امریکا منع می کنند.

در باب آداب و حالات عبادات امام (ره)

در زیارت های مخصوصه حضرت اباعبدالله مثل اربعین، عرفه، عاشورا، اول رجب، ‎‏نیمه رجب، نیمه شعبان در بعضی از این زیارت ها جمعیت زیادی شرکت می کنند و ‎‏اصلاً نمی شود گفت چقدر جمعیت حضور دارد. از بصره، شام و تمام اطراف و اکناف ‎‏عراق می آیند. امام هم برای این زیارت های مخصوصه به کربلا می رفت و حتماً روزی ‎‏دو مرتبه هم به حرم مشرف می شد آن هم با آن جمعیت و معمولاً کسی که همراه امام ‎‏به حرم می رفت ـ هم در نجف و هم در کربلا ـ آقای فرقانی یا آقای قرهی بود و البته ‎‏بیشتر اوقات آقای فرقانی با امام می رفت و گوشه ای می نشست تا وقتی که امام زیارتش ‎‏را تمام کند و نمازش را بخواند بعد دوباره با هم از حرم خارج می شدند. اگر عده ای ‎‏می خواستند دنبال امام بروند، امام مخالفت می کردند؛ حتی می ایستادند تا آن ها برگردند، ‎‏بعد می رفت. ایام عاشورا امام تا هفتم نجف بود و هر روز قبل از ظهر زیارت عاشورا ‎‏می خواند. بعد یک ساعت و پنج شش دقیقه در حرم حضرت امیر(ع) بالای سر ‎‏می نشست و بعد نماز می خواند و به منزل باز می گشت. بعد از هفتم به کربلا می رفت. ‎‏کربلا که بود در حرم حضرت اباعبدالله زیارت عاشورا می خواند. عصر سیزدهم از ‎‏کربلا حرکت می کرد و به نجف می آمد. این روش امام در زیارت بود و هیچ زیارتی از ‎‏او ترک نمی شد.‏

تشرف حاج آقا مصطفی به کربلا با پای پیاده

در نجف رسم بر این بود که در ایام اربعین حسینی جمع زیادی از علما و طلاب با پای‏‎ ‎‏پیاده به طرف کربلا حرکت می کنند و شب اربعین خودشان را به حرم مطهر حضرت‏‎ ‎‏سیدالشهدا (ع) می رسانند. من در مدتی که نجف بودم یک بار توفیق نصیبم شد که این‏‎ ‎‏مسیر را با پای پیاده طی کنم و این در سال اول حضور من در نجف بود؛ زیرا در سال دوم‏‎ ‎‏ما اتفاقاً همزمان با ایام اربعین حسینی وارد بصره شدیم و سپس از آنجا با ماشین به طرف‏‎ ‎‏کربلا حرکت کردیم و شب اربعین در حرم مطهر حضرت امام حسین (ع) بودیم؛ بنابراین‏‎ ‎‏در آن سال پیمودن این راه با پای پیاده میسر نشد؛ اما در سال اول به همراه حاج آقا‏‎ ‎‏مصطفی خمینی و جمعی دیگر از دوستان تصمیم گرفتیم که با پای پیاده به کربلا برویم.‏‎ ‎‏فاصله نجف تا کربلا در حدود دوازده فرسنگ است که در آن زمان با اینکه جاده چندان‏‎ ‎‏مناسبی هم نداشت ماشین ها یک ساعته این مسیر را می رفتند ولی طی این راه با پای پیاده‏‎ ‎‏به خاطر توقف های زیادی که پیش می آمد تقریباً دو روز و گاهی سه روز طول می کشید‏‎ ‎‏علت توقف هم این بود که بر سر راه بعضی از سران عشایر و قبایل بزرگ عرب و‏‎ صاحبان موکبها و هیأتها منازلی ساخته بودند و یا حسینیه هایی با چادرهایشان برپا کرده‏‎ ‎‏بودند و به جهت علاقه شان به خاندان عصمت و طهارت (ع) بخصوص حضرت‏‎ ‎‏سیدالشهدا (ع) از زائران آن حضرت به گرمی استقبال و پذیرایی می کرد

اربعین

درنگی بر خاطرات سید حسن طاهری خرم آبادی

سید حسن طاهری خرم آبادی از خانواده ای روحانی در ۱ خرداد ۱۳۱۷ در خرم آباد متولد شد. وی از نوجوانی برای تحصیل به حوزه علمیه قم آمد و دروس مقدماتی را نزد آقایان هاشمی رفسنجانی و دروس سطح را نزد آقایان مکارم شیرازی و سبحانی فرا گرفت. وی از شاگردان دروس عالیه آیات بروجردی و خمینی در دهه ۳۰ بوده است...