سرویس های اطلاع رسانی

در باب آداب و حالات عبادات امام (ره)

در زیارت های مخصوصه حضرت اباعبدالله مثل اربعین، عرفه، عاشورا، اول رجب، ‎‏نیمه رجب، نیمه شعبان در بعضی از این زیارت ها جمعیت زیادی شرکت می کنند و ‎‏اصلاً نمی شود گفت چقدر جمعیت حضور دارد. از بصره، شام و تمام اطراف و اکناف ‎‏عراق می آیند. امام هم برای این زیارت های مخصوصه به کربلا می رفت و حتماً روزی ‎‏دو مرتبه هم به حرم مشرف می شد آن هم با آن جمعیت و معمولاً کسی که همراه امام ‎‏به حرم می رفت ـ هم در نجف و هم در کربلا ـ آقای فرقانی یا آقای قرهی بود و البته ‎‏بیشتر اوقات آقای فرقانی با امام می رفت و گوشه ای می نشست تا وقتی که امام زیارتش ‎‏را تمام کند و نمازش را بخواند بعد دوباره با هم از حرم خارج می شدند. اگر عده ای ‎‏می خواستند دنبال امام بروند، امام مخالفت می کردند؛ حتی می ایستادند تا آن ها برگردند، ‎‏بعد می رفت. ایام عاشورا امام تا هفتم نجف بود و هر روز قبل از ظهر زیارت عاشورا ‎‏می خواند. بعد یک ساعت و پنج شش دقیقه در حرم حضرت امیر(ع) بالای سر ‎‏می نشست و بعد نماز می خواند و به منزل باز می گشت. بعد از هفتم به کربلا می رفت. ‎‏کربلا که بود در حرم حضرت اباعبدالله زیارت عاشورا می خواند. عصر سیزدهم از ‎‏کربلا حرکت می کرد و به نجف می آمد. این روش امام در زیارت بود و هیچ زیارتی از ‎‏او ترک نمی شد.‏

تشرف حاج آقا مصطفی به کربلا با پای پیاده

در نجف رسم بر این بود که در ایام اربعین حسینی جمع زیادی از علما و طلاب با پای‏‎ ‎‏پیاده به طرف کربلا حرکت می کنند و شب اربعین خودشان را به حرم مطهر حضرت‏‎ ‎‏سیدالشهدا (ع) می رسانند. من در مدتی که نجف بودم یک بار توفیق نصیبم شد که این‏‎ ‎‏مسیر را با پای پیاده طی کنم و این در سال اول حضور من در نجف بود؛ زیرا در سال دوم‏‎ ‎‏ما اتفاقاً همزمان با ایام اربعین حسینی وارد بصره شدیم و سپس از آنجا با ماشین به طرف‏‎ ‎‏کربلا حرکت کردیم و شب اربعین در حرم مطهر حضرت امام حسین (ع) بودیم؛ بنابراین‏‎ ‎‏در آن سال پیمودن این راه با پای پیاده میسر نشد؛ اما در سال اول به همراه حاج آقا‏‎ ‎‏مصطفی خمینی و جمعی دیگر از دوستان تصمیم گرفتیم که با پای پیاده به کربلا برویم.‏‎ ‎‏فاصله نجف تا کربلا در حدود دوازده فرسنگ است که در آن زمان با اینکه جاده چندان‏‎ ‎‏مناسبی هم نداشت ماشین ها یک ساعته این مسیر را می رفتند ولی طی این راه با پای پیاده‏‎ ‎‏به خاطر توقف های زیادی که پیش می آمد تقریباً دو روز و گاهی سه روز طول می کشید‏‎ ‎‏علت توقف هم این بود که بر سر راه بعضی از سران عشایر و قبایل بزرگ عرب و‏‎ صاحبان موکبها و هیأتها منازلی ساخته بودند و یا حسینیه هایی با چادرهایشان برپا کرده‏‎ ‎‏بودند و به جهت علاقه شان به خاندان عصمت و طهارت (ع) بخصوص حضرت‏‎ ‎‏سیدالشهدا (ع) از زائران آن حضرت به گرمی استقبال و پذیرایی می کرد

اربعین

درنگی بر خاطرات سید حسن طاهری خرم آبادی

سید حسن طاهری خرم آبادی از خانواده ای روحانی در ۱ خرداد ۱۳۱۷ در خرم آباد متولد شد. وی از نوجوانی برای تحصیل به حوزه علمیه قم آمد و دروس مقدماتی را نزد آقایان هاشمی رفسنجانی و دروس سطح را نزد آقایان مکارم شیرازی و سبحانی فرا گرفت. وی از شاگردان دروس عالیه آیات بروجردی و خمینی در دهه ۳۰ بوده است...

سالروز آغاز جنگ تحمیلی و پیام امام خمینی (س)

گمان نکند ملت ما که دولت ایران و ارتش ایران عاجز از این است که جواب به این ها بدهد. هر وقتی که مقتضی بشود من پیامی به ملت خواهم داد و به صدام حسین و امثال او خواهم ثابت کرد که اینها، این اذناب امریکا قابل ذکر نیستند و ما همیشه بنا داریم که در این برخوردها، طوری برخورد بشود که جواب برخورد آن ها داده بشود که به ملت عراق ـ خدای نخواسته ـ صدمه ‏ای وارد نشود. لکن ما عازم بر این هستیم، مصمم بر این هستیم که اگر عراق حدّ خودش را نداند و تجاوز را تکرار بکند، ما دستور بدهیم و ملت ما بسیج بشوند و آن وقت برای ملت عراق معلوم باشد که ما با آنها هیچ کار نداریم، بلکه این صدام حسین است که به واسطۀ تحریک امریکا به ما تجاوز کرده است و ما اگر جوابی به او بدهیم، هرگز به ملت عراق، که برادر ما هستند، مربوط نیست. امروز من صدای منحوس این آدم را شنیدم؛ یعنی، بیانیه ‏اش را شنیدم. ایشان معلوم می ‏شود که تازه مسلمان شده است! برای اینکه به حضرت امیر، علی‏ بن ‏ابیطالب و امام حسین ـ سلام الله‏ علیهما ـ و این ها تشبث کرده و مردم را می ‏خواهد گول بزند.

آغاز سال تحصیلی دانش آموزان با حضور امام در دبستان فیض قم

امام خمینی به همراه آقای سید احمد خمینی روز اول مهرسال ۱۳۵۸ به دبستان فیض که در یکی از محلات جنوبی شهر قم هست، رفتند و به بازدید از کلاس های مدرسه پرداختند. اهالی محل که از تشریف فرمایی امام آگاه شدند در مدرسه اجتماع کردند...

آموزش و تربیت معنوی، دو بال برای پرواز

چیزی که مهم است، قضیه پروراندن روح این اطفال از کوچکی تا برسد در هر جا که می روند، آنها را تربیت روحی بکنند و تربیت علمی. اگر علم در یک قلب فاسد وارد شد، در یک مغز فاسد از جهت اخلاق وارد شد، ضررش بیشتر از نادانی است. نادانی فقدان یک امر بزرگ است، اما دیگر ضرر زدن نیست و نابود کردن نیست. به خلاف اینکه اگر دانش باشد بدون بینش اخلاقی و بینش نفسانی و الهی، این است که بشر را به هلاکت می رساند.

مردم سالاری از نگاه امام خمینی(س)

در سیستم اجتهادی امام خمینی(س) دموکراسی و مردم سالاری، و به تعبیر دقیقتر حاکمیت ملی مفهوم پیدا می کند و جمهوریت به معنای زیر ساخت نظام و اساس حکومت ـ که از احکام اولیه اسلام است ـ هیچ تنافر و تضادی با دین ندارد

واکنش هوشمندانه امام به تشکیل دولت آشتی ملی

تبدیل مهره به مهره ای که از اول با اسلحه فریب و ریاکاری وارد میدان شده است به امر شاه، توطئه اغفال ملت و شکستن نهضت اسلامی است.