متفکر بود و اهل سیاست. سیاستش به روز بود. شجاع بود و بی باک. مقابل حرف زور می ایستاد. می خواست شاه مقابلش باشد یا وزیر، برایش فرقی نداشت. قبای کرباسی می پوشید و روی زیلویی می خوابید. او مدرس بود.
سیره واقعی مدرس نکات ارزنده ای را پیش چشم ما می نهد که هرکدام می تواند درسی هدایتگر برای جامعه اسلامی باشد و سند افتخار تشیع و روحانیت شیعه به شمار آید. حضرت امام خمینی(س) علاقه مندان رابه آن ویژگیها توجه داده است؛ ویژگیهایی که ساده زیستی، قناعت و اعراض از مطامع دنیوی بخشی از آنها است.
من از خدای تعالی توفیق شما را می خواهم و امید دارم که شما جوانها یک روزی به ایران برگردید، پیروز و سلامت، که ذخایر شما از خود شما باشد و حکومت به دست خود ما باشد. ما امیدواریم که این سلسله بزودی منقطع بشود و دست جنایتکارِ اجانب از ذخایر ما قطع بشود و شما آقایان با سلامت و سعادت، مقدرات مملکت خودتان را خودتان دست بگیرید.
تمام تلاش ها و همۀ زدوبندهای سیاسی پشت پرده، فقط برای حفظ شاه و به قصد تأمین منافع آمریکا و ابرقدرتها صورت می گرفت. رهبر انقلاب بخشی از صحبت خود را در این سخنرانی به همین مطلب اختصاص داده می فرمایند: «با هر زبانی که بتوانند تبلیغ می کنند که این را نگهش دارند و نگه داشتن هم برای این است که یک دستۀ داخلی می خواهند از قِبَل او بخورند. یک دسته ـ بیشترش هم خارجیها ـ می خواهند به توسط او منافع مملکت ما را ببرند و غارت کنند ما را.
از ابتکارات هوشمندانۀ امام خمینی (س)، اعلام این مطلب بود که تنها زمانی رهبران احزاب سیاسی را به حضور می پذیرند که از مواضع خدشه ناپذیر ملت یعنی «سرنگونی نظام سلطنتی، محکومیت هرگونه طرح سازشکارانه و استقرار نظام اسلامی» حمایت کنند.
امام خمینی (س) در بخشی از سخنان خود، خطاب به دانشجویان خارج از کشور، با تکیه بر سیرۀ عملی و سیاسی پیامبر اسلام (ص) و علی (ع) در زندگی شخصی و اجتماعی، ویژگیهای حکومت اسلامی را تبیین نموده بر این نکته تأکید دارند که، اسلام با فساد و مظاهر آن مخالف است و نه با تمدن.
در روز ۱۴ آبان ۱۳۵۸ یک روز پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران، دولت موقت به نخست وزیری مهندس مهدی بازرگان استعفای خود را تقدیم امام کرد.
امام خمینی (س) در سخنرانی خود در روز ۷ آبان، بر دو اصل «آزادی» و «استقلال» به عنوان دو خواست مشروع و به حق ملت ایران که از قیام ۱۵ خرداد تا به امروز همواره مورد تأکید ایشان و مردم بوده است، تکیه می کنند.
سید مصطفی در دوران مبارزات پدر بزرگوارش چه در مبارزات سال 42 و چه پس از آن تا تبعید و در دوران تبعید در کنار پدر بود؛ و سرانجام پس از 47 سال زندگی پر از تلاش و مبارزه در سحرگاه یکشنبه 1 / 8 / 1356 در نجف به طور ناگهانی و مرموز در خانه خود درگذشت و پیکرش پس از انتقال به کربلا و غسل با آب فرات و طواف بر گرد حرم حضرت حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع)، در نجف در ایوان مطهر حضرت علی(ع) مجاور قبر علامه حلی به خاک سپرده شد.
روزهای پایانی مهرماه ۵۷ در حالی سپری می شود که مردم تظاهرکننده در سراسر کشور، در شعارهای خود، فریاد «اللّه اکبر ـ خمینی رهبر» سر می دهند و «استقلال، آزادی ـ جمهوری اسلامی» را طلب می کنند و همین شعارها توسط خبرنگاران اعزامی به خبرگزاریهای بزرگ جهان مخابره می شود.
ازطرف رئیس جمهور فرانسه، پیام آوردند که اگر بخواهید در فرانسه بمانید حق صحبت کردن علیه دستگاه شاه را ندارید؛ حق مصاحبه هم ندارید. امام بلافاصله دکتر حبیبی را صدا کرد تا به آنها بگوید که: ما فکر می کردیم فرانسه کشور آزادی است.
این حادثه در پی موفقیت عملیات ثامن الائمه و شکست حصر آبادان به وقوع پیوست، زمانی که فرماندهان نظامی برای ارائه گزارش این پیروزی به امام، عازم تهران بودند. روزنامه اطلاعات روز هشتم مهر در خبری نوشت: «ساعت ۷ و ۱۵ دقیقه دیشب یک هواپیمای باری به علت نامعلومی در منطقه میدان تیر کهریزک سقوط کرد.
در روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با هجوم ارتش عراق به مرزهای غرب و جنوب و حمله هوایی به چند فرودگاه ایران جنگ تحمیلی ۸ ساله دولت عراق به رهبری صدام حسین علیه ایران آغاز شد.
تبدیل مهره به مهره ای که از اول با اسلحه فریب و ریاکاری وارد میدان شده است به امر شاه، توطئه اغفال ملت و شکستن نهضت اسلامی است.
پس از آغاز جنگ جهانی دوم در ۹ شهریور ۱۳۱۸ برابر با اول سپتامبر ۱۹۳۹، ایران بی طرفی خود را اعلام کرد، اما به دلیل گستردگی مرز ایران با اتحاد جماهیر شوروی و درگیری با آلمان این بی طرفی ناپایدار بود. این چنین بود که در روز ۳ شهریور ۱۳۲۰ ارتش متفقین به بهانه حضور جاسوسان آلمانی وارد خاک ایران شد. نیروهای شوروی از شمال و شرق و نیروهای بریتانیایی از جنوب و غرب، از زمین و هوا به ایران حمله کردند و ...
ما را چه رسد که با این قلمهای شکسته و بیانهای نارسا در وصف شهیدان و جانبازان و مفقودان و اسیرانی که در جهاد فی سبیل الله جان خود را فدا کرده و یا سلامت خویش را از دست داده اند یا به دست دشمنان اسلام اسیر شده اند مطلبی نوشته یا سخنی بگوییم.
اولین حکومت نظامی در دوران انقلاب اسلامی، در شهر اصفهان شکل گرفت. مقررات حکومت نظامی پیرو نشست شورای تأمینی استان اصفهان در روز ۲۰ مرداد ۱۳۵۷ مصادف با ششمین روز از ماه مبارک رمضان به اجرا درآمد و اولین اعلامیه های حکومت نظامی توسط سرلشکر رضاناجی فرماندار نظامی اصفهان و حومه به اجرا گذارده شد.
حمایت گسترده علما و روحانیون از مرجعیت امام خمینی(س) و صدور بیانیه های متعدد به ویژه در مرداد ماه سال های ۴۲ و ۴۳ رویداد بی سابقه ای در تاریخ مرجعیت بود.
علی رغم تمامی تدابیر امنیتی پیش بینی ها و پیشگیری های دامنه دار و همه جانبه، هنوز ساعتی از آزادی امام نگذشته بود که خبر آن برق آسا در سراسر تهران انعکاس یافت و همانند بمب صدا کرد و تهران را تکان داد. مردم فداکار و وفادار مرکز، یکباره از جا کنده شدند و سیل جمعیت به سوی داوودیه سرازیر شد، راه تهران ـ داوودیه و تهران ـ قلهک به علت ازدیاد ناگهانی وسایل نقلیه و اتومبیل ها بند آمد و مسأله ترافیک آن، پلیس راهنمایی را با مشکلاتی روبه رو کرد.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.