حوادث ناشی از طوفان شن و برخورد یک هواپیما و یک چرخ بال و کشته شدن 8 نظامی باعث شد نیروهای آمریکایی با شکست و سرافکندگی خاک میهمن عزیزمان را ترک کنند.
امام خمینی در هنگام مهاجرت از عراق به پاریس در 14 مهرماه سال 1357 با ارسال پیامی از نجف به ملت ایران این موضوع را اعلام کردند.
امام خمینی در پیامی خطاب به کشورهای خلیج فارس و دیگر دولت هایی که از صدام حمایت می کنند فرمودند: «اینجانب آنان را موعظه می کنم که دست از مخالفت با اسلام و طرفداری از کفر بردارند.»
شاه و کارشناسان کارآزموده و دستپرورده C.I.A با بررسى اوضاع ایران و منطقه و نیز ارزیابى روحیۀ انعطاف ناپذیر و قهرآمیز امام به این نتیجه رسیدند که بازگرداندن او به ایران به سود امریکا و رژیم شاه نمى باشد.
نمی توانم از تشخیصم صرف نظر کنم و ناگزیرم به وظایفم عمل کنم و شما هم به وظایف تان عمل کنید؛ ما هم ناگزیر از عراق خارج می شویم
از آن وقتى که انقلاب شروع شد رابطه ما با امام هر روز قوى تر مى شد. من از اردبیل که مى خواستم به قم یا تهران بیایم نامه اى به امام نوشتم و اوضاع آنجا را براى امام توضیح دادم.
اول مهر ماه 1357، بیت امام در نجف اشرف توسط ماموران امنیتی عراق محاصره شده و ایشان از هرگونه فعالیت سیاسی و تبلیغی بر علیه رژیم شاه، منع شدند.
توصیه ها، دیدارها و نامه های امام انقلاب ایران در خصوص ربوده شدن رهبر شیعیان لبنان نشان می دهد که ایشان به شدت نگران وضعیت امام موسی صدر و پیگیر موضوع بوده اند.
در همان ساعات اولیه شروع جنگ از ستاد مشترک به بنده خبر رسید و من هم به خدمت حضرت امام رفتم و به وی خبر دادم. ایشان...
امام خمینى این رباعى را در سالهاى سیاه اختناق رضاخانى، که از همان ایام مبارزات خود را علیه دیکتاتورى خاندان پهلوى آغاز کرده بود، سروده اند.
اینک که با سر بلندى از بین ما رفته است، بر ماست که ابعاد روحى و بینش سیاسى و اعتقادى او را هرچه بهتر بشناسیم و بشناسانیم؛ و با خدمت ناچیز خود مزار شریف دور افتاده او را تعمیر و احیا نماییم.
در شروع حرکت هاى عظیم تاریخى، گاهى حوادث و حرکت هاى کوچک اثرات و معانى بزرگ پیدا مى کنند و منشأ سرعت و شتاب بسیار مى شوند. ماجراى چگونگى شروع و رفع موانع انتشار مصاحبه هاى امام از آن قبیل است.
آیت الله مدنی پس از پیروزی انقلاب به نمایندگی از همدان به مجلس خبرگان راه یافت. وی همچنین سمت امامت جمعه همدان و سپس تبریز را نیز برعهده داشت.
آقاى طالقانى یک عمر در جهاد و روشنگرى و ارشاد گذراند. او شخصیتى بود که از حبسى به حبس و از رنجى به رنج دیگر در رفت و آمد بود و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستى و سردى نداشت.
فاجعه خونین میدان ژاله در 17 شهریور 57 به نقطه عطفی در گسترش مخالفتهای عمومی با حکومت پهلوی تبدیل شد.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.