امام ورزش را دوست داشتند و آن را بهترین و سالمترین تفریحات می دانستند.
وقتی امام نامه را ملاحظه کردند ناراحت و متأثر شدند.
همسر محترمه امام نقل کرده اند که من 62 سال با امام بزرگوار زندگی کردم...
وقتی خدمت امام رسیدم که با ایشان خداحافظی کنم مطلبی فرمودند که برای من نصیحت خیلی بزرگی شد.
تفکر و اندیشیدن امام بیش از تتبع و جستجو کردن شان در کتابها بود.
یک روز شخصی پیش امام آمده عبای خود را نشان داد و گفت: عبای من پاره است.
امام برای افراد مسن بویژه علما احترامی خاص قائل بودند.
جماعتی از دانشجویان مسلمان اروپا برای دیدار با امام آمده بودند
امام در مسائل علمی روی یک تیزبینی و استقامت فکر مستقلاً به عمق آن میرسیدند.
امام فرمودند: تو جوانى و لازمۀ جوانى صرف نظر از ایمان و عقیده این است که آماده باشید براى پیکار و مبارزه
من هیچ وقت موقع خداحافظی قدرت ایستادن توی حیاط و دیدن خداحافظی خواهرهایم را با امام نداشتم،
چاپ کتاب «مکاسب محرّمه» امام را یکی از شاگردانشان به عهده گرفت.
امام روزانه سه بار و هر بار به مدت 25 دقیقه پیاده روی میکردند.
یکی از صفات بارز و برجسته معظمله سرعت انتقال ایشان در جمیع امور بود.
امام در نامه اى به آیت الله شهید سعیدى نوشته بودند؛ در دوران رضاخان من از یکى از ائمه جماعات سؤال کردم
امام با همۀ کم حرفی و سکون و سکوت گاهی در درس لطیفه ای می گفتند.
تلقی امام از متحجّران قبل از پیروزی انقلاب و یا همزمان با آن، کسانی بودند که مبارزهٔ شاه را قبول نداشتند
امام تمام وقتشان را صرف درس و مطالعه و رسیدگی به مسائل و بررسی روایات و گفتار علما می کردند
امام بقدری با مفاتیح مأنوس بودند که هر چند ماه یک بار مفاتیح ایشان پاره می شد
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.