نجف، ۱۳۵۳_ نامه به خانم خدیجه ثقفی (خانوادگی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۳۶
***
قم، ۱۳۵۸_ حکم به آقای موسوی خوئینی ها جهت تنظیم برنامه های رادیو ـ تلویزیون
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۷
***
قم، ۱۳۵۸_ نامه به آقای علی توحیدی (تسلیت درگذشت آقای مهدوی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۸
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع اهالی مریوان و سنندج و پرسنل گردان (احکام مترقی اسلام)
اهم بیانات:
دنیا فهمید که آن رژیمی که عدالت پرور است، آن رژیمی که برای دهقان بیشتر مقام قائل است تا برای بالاتریها، آن رژیم اسلام است. آن رژیمی که اصلاً در آن گروهها و زبانها، هیچ در آن مطرح نیست اسلام است. ما باید کوشش کنیم که این مطلب را به دنیا ثابت کنیم که مملکت ما یک مملکتی است که متحول شد از رژیم طاغوتی به رژیم اسلامی ـ انسانی و محتوایش، واقعش تغییر کرده، تحول واقعی فقط اسم نبود که ما بگوییم جمهوری اسلامی. نه، ما می خواهیم تمام قواعد اسلامی همان طور که در صدر اسلام بوده است در ایران تحقق پیدا بکند و ما ارائه بدهیم به دنیا که اسلام این است؛ اسلامِ مترقی این است؛ احکامِ مترقی اسلام این است. آنکه به حال مستمندان و ضعفا بیشتر عنایت دارد تا به حالِ دیگران، آنکه طرفدار مستضعفین است، آن رژیمی که می خواهد مستضعفین را از قید و بند آن گرفتاریها بیرون بیاورد، آن اسلام است
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۹ - ۵۱
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع کارکنان روزنامه جمهوری اسلامی (اهمیت مجلس خبرگان)
اهم بیانات:
همۀ قوا را صرف کنیم در انتخاب اشخاص صحیح، اشخاصی که غربی نباشند که بعد ما را بکشانند به طرف غرب؛ شرقی نباشند که ما را بکشانند از آن طرف؛ به صراط مستقیم اسلام باشند و مُسْلِم باشند و متعهد باشند، عالِم به اوضاع وقت عالم به اسلام، و عرض می کنم که امین در کارهایشان؛ این طور باشند. یک همچو اشخاصی با همت همۀ قشرهای ملت تعیین بشود، تا اینکه این قانون اساسی بررسی بشود؛ و عرض می کنم که نقایصی اگر دارد رفع بشود؛ اگر یک چیزی باید به آن زیاد بشود، زیاد بشود؛ و یک چیزی باید از او کم بشود، کم بشود. و بعد هم به دسترس ملت بدهند و ملت نگاه کند و رأی بدهد، یا آری یا نه. آن وقت اساس مملکت ما یک پایه اش درست شده؛ و آن پایۀ قانون اساسی است.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۵۲ - ۵۷
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع نمایندگان کمیته امور صنفی (اهمیت قانون اساسی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۵۸ – ۶۲
***
قم، ۱۳۵۸_ بیانات در جمع هیأت مدیره بنیاد مسکن (اعلام کارهای انجام شده)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۶۳
***
جماران، ۱۳۶۰_ پیام تشکر به نخست وزیر کره (تسلیت فاجعه هفتم تیر)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۴۵
***
جماران، ۱۳۶۰_ پیام تشکر به رئیس جمهور الجزایر (تبریک حلول ماه مبارک رمضان)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۴۶
***
جماران، ۱۳۶۲_ پیام تشکر به رئیس جمهور گینه (تبریک عید سعید فطر)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۵۲۰
***
جماران، ۱۳۶۲_ پیام تشکر به رئیس جمهور مالدیو (تبریک عید سعید فطر)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۵۲۱
***
جماران، ۱۳۶۲_ سخنرانی در جمع مسئولان نظام و اقشار مختلف مردم (تهذیب نفوس)
اهم بیانات:
نماز که در رأس همۀ عبادات واقع است، وضع نماز چطور است، با تکبیر شروع می شود و بعد هم با سه دفعه تکبیر به آخر می رسد، و محتوای نماز هم تکبیر است و تسبیح است و تحمید. این برای این است که شاید به ما بفهماند، به همۀ بشر بفهماند که در همان اولی که می خواهید در بزرگترین عبادات خدا واقع بشوید، وارد بشوید، توجه کنید که خدای تبارک و تعالی، اکبر از این است که شما عبادتش بکنید. در هر بندی از بندها یا تسبیح شده یا تکبیر. تسبیح برای این است که خدا منزه تر است از اینکه شما او را عبادت کنید، در عین حالی که تحمید می کنید و اجازه تحمید داده است مع ذلک تسبیح می کند او را و تکبیر می کند او را. وارد نماز می شوید تکبیر می گویید، وارد حمد می شوید، حمد را مختص به خدا می دانید؛ و ادراک این مطلب و ذوق این مطلب که حمد مختص به خداست، گمان نکنم که برای کسی جز اینکه خدا مقرر فرموده است، واضح شده باشد که اصل تحمید برای غیرخدا واقع نمی شود. حتی شما که از یک گل تعریف می کنید، از یک سیب تمجید می کنید، این تمجید خداست؛ سیب خودش چیزی نیست. و شما که از یک انسان کامل تعریف می کنید این حمد خداست.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۵۲۳ - ۵۳۶
***
.
انتهای پیام /*