امام خمینی از نادر افرادی بود که مکتب انبیا را به درستی می شناخت و به تمامی زوایای آن آشنایی کامل داشت. از اوج عرفان و معرفت الهی انبیا تا برهانی ترین استدلالها و براهین فلسفی برگرفته از تعالیم آنها و به ژرفای فقه و اصول و ریزترین احکام و مبانی شرعی آشنایی داشت. از میان مجموعه ابعاد شخصیتی حضرت امام یکی از برجسته ترین وجوهی که ایشان را از سایر علما و متفکران جهان اسلام ممتاز می کند، نگرشی است که به تاریخ داشته و برداشتی است که از حیات و قیام انبیا و اولیای معصوم دارند. در ادامه به چند اشاره از امام خمینی در باره منزلت امام رضا (ع) پرداخته می شود:

اختیار با تو است

حضرت رضا، علیه السلام، به حضرت جواد، سلام الله علیه مرقوم فرمود: «شنیدم غلامان تو وقتی سوار می‏شوی، تو را خارج می‏کنند از در کوچک، آنها بخل می‏کنند و می‏خواهند تو به کسی چیزی ندهی. به حق من بر تو که بیرون رفتن و داخل شدنت نباشد مگر از در بزرگ. و وقتی سوار شدی همراه خود طلا و نقره بردار و هیچ کس از تو سؤالی نکند مگر آنکه به او عطا نمایی. و از عموهای تو هر کس از تو سؤالی کرد، کمتر از پنجاه دینار به او مده، و اگر بیشتر خواستی بدهی، اختیار با تو است. و من اراده کردم به این امر اینکه خداوند مقام تو را رفیع فرماید، پس انفاق کن و ترس مکن که خداوند بر تو سختگیری فرماید.»

شرح چهل حدیث، ص 493

***

نگاه مامون به حضرت رضا

مأمون حضرت رضا (ع) را با آن همه تزویر و سالوس و گفتن «یا ابن عم» و «یا ابن رسول الله» تحت نظر نگه می‏دارد! که مبادا روزی قیام کند و اساس سلطنت را درهم بریزد. چون پسر پیغمبر (ص) است و در حق او وصیت شده، و نمی‏شود او را در مدینه آزاد گذاشت. حکام جائر سلطنت می‏خواستند، و همه چیز را فدای این سلطنت و امارت می‏کردند؛ نه اینکه دشمنی خصوصی با کسی داشته باشند. چنانکه اگر امام (ع)، نعوذ بالله، درباری می‏شد، کمال عزت و احترام را به او می‏گذاشتند، و دستش را هم می‏بوسیدند.

ولایت فقیه، ص 152

***

میهمانانی از مرکز ولایت

من از شما آقایان که از راه دور و از مرکز ولایت و از محل قدس ملکوتی آمدید تشکر می‏کنم. چه سعادتی دارید که چشمهای شما به آن بارگاه عظیم ملکوتی باز می‏شود و در آن حرم شریف؛ مرکز علم و مرکز ملائکة الله می‏روید و ما حسرت آن را داریم‏.

همان؛ج ‏12 ،ص 106  

***

مصیبت های معنوی

حضرت رضا- سلام الله علیه- در آن ابتلائاتی که داشت و در آن مصیبتهای معنوی که برایش وارد می‏شد، بدون اینکه یک اختلافی ایجاد کند، با آرامش، راه خودش را به پیش می‏برد. مقید بود به اینکه آرامش ملت را حفظ کند

همان؛ج ‏13،ص 426

***

میهمانانی از محل تجلّی نور

شما مهمانهای عزیزی هستید که از محل تجلّی نور، از محل توجّه ملائکة الله، از آستان قدس رضوی آمدید و خوش آمدید. خداوند شماها را حفظ کند، و اسلام را به جدیتهای شما و همه ملت به پیش ببرد. و من امیدوارم که با دعای شما در آستان قدس رضوی موفق بشوم به پایبوس آن حضرت.

همان؛ ص 426

***

مرکز ایران آستان قدس است

این میهمانهای عزیز از جایی می‏آیند که دلهای ملائکة الله به آنجا متوجه است. اصلًا مرکز ایران آستان قدس است. و ما امیدواریم که همه ما را خداوند از خدمتگزاران آستان قدس رضوی- سلام الله علیه- قرار بدهد. و شماها چقدر خوشبخت هستید که در آن آستان زندگی می‏کنید، چه آنهایی که خدمتگزار مستقیم آستانه هستند و چه آنهایی که در آستان مقدس، خدمتگزار به ملت و اسلام و جمهوری اسلامی هستند.  همه نیروها، همه قدرتها در هر جا هستند، محتاج به توجه خاص حضرت رضا- سلام الله علیه- هستند. استاندار و نیروی هوایی و انجمنهای اسلامی و همه اینها جزء کارمندان آن آستان مقدس‏اند. و شما برادرانی که در آستان مقدس مستقیماً کار می‏کنید، از خوشبختی بزرگی برخوردارید که شاید خیلی توجه به او نباشد. و من امیدوارم که ان شاء الله تعالی، به برکت آن آستان مقدس، جمهوری اسلامی همان طوری که تا کنون پیروزمندانه پیش رفته است، از این به بعد هم پیش برود و این جمهوری اسلامی باقی باشد با اسلامیت خود تا وقتی که، زمانی که به حضور بقیّة الله این جمهوری مشرّف شود و مسائل را در خدمت ایشان حل کند.

همان؛ ج ‏16، ص 388

***

امام را با نیرنگ بردند

حضرت رضا- سلام الله علیه- که با آن نیرنگ ایشان را بردند، الزاماً بردند به آنجا و خواستند ایشان را چه بکنند، معلوم بود که از اول بنا بر این نیست، نگذاشتند که اینها یک‏ حکومتی به دستشان بیاید، یک مجالی به دستشان بیاید که لا اقل تعلیمات را بکنند.

همان؛ ج ‏19، ص 8

***

مرکز نور

متقابلًا این عید بزرگ را بر مهمانان عزیزی که از محضر مقدس امام ثامن- سلام الله علیه- تشریف آوردند [تبریک می‏گویم‏]، ما قدم‏های شما را بسیار گرامی می‏داریم. شما از مرکزی آمدید که مرکز نور است، مرکز علم الهی است، مرکزی است که باید همه در آن مرکز آستان بوسی کنید، و باید اظهار تأسف کنم که دست ما کوتاه است‏.

همان؛ ص 63 

. انتهای پیام /*