پرتال امام خمینی(س): هادی منافی در دولت اول نخست وزیری میر حسین موسوی مسئولیت وزرات بهداشت و در دولت دوم مسئولیت ریاست سازمان محیط زیست را عهده دار بود. این دوره تا سال 76 ادامه داشت. 

به گزارش پرتال امام خمینی(س) وی در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، گزارشی کوتاه از سیاست های زیست محیطی آن دوره و دیدگاههای امام خمینی در حوزه محیط زیست از جمله تاکید بر حفظ جنگلها و ساده زیستی و صرفه جویی در مصرف ارائه کرده است. گزیده ای از پاسخ های او را در این گفتگو می خوانید:

 

** امام در موارد مربوط به محیط زیست و منابع طبیعی با کارشناسان و متخصصان مربوطه ارتباط داشتند، پرس و جو می کردند. خود من هم که در هفته دو یا سه مورد با ایشان ملاقات داشتم.

از زمان آمدن امام تا رحلت ایشان من به طور مدام با ایشان ارتباط حضوری داشتم. به خصوص زمانی که مقام معظم رهبری دچار مصدومیت شده بودند، شاید هر روز برای ارایه گزارش به ایشان مراجعه می کردم. خودم هم البته در جریان حادثه پیش آمده برای مقام معظم رهبری، مدام بالای سر ایشان در بیمارستان بودم و به همین دلیل گزارش وضعیت جراحت را هر روز به امام می دادم.

البته ما هم از نظر شرعی می دانستیم که هر جا آب است و درخت است حرمت دارد و باید آن را نگه داشت.  با این حال و با این حرمت داشتن باز هم کسانی هستند که چشم شان را دوخته و منتظرند ببیند از کجا چه چیزی را می تواند بلند کند؛ کجا می توانند شکار با ارزشی کنند یا کجا می توانند درخت را ببرند و البته بسیاری از این کارها هم به اسم اسلام و متخصص انجام می گیرد. چه شد که جنگلها نابود شد؟

** به نظر من بی عقلی و جهل این شرایط را به وجود آورد ما نه به اسلام عمل کردیم نه به قواعد علمی جهان. اگر راه و شیوه امام ادامه پیدا می کرد الان به اینجا نمی رسیدیم. امام با کمال دقت و جدیت شرایط محیط زیست را پیگیری می کرد. ما چند بار رفتیم دیدن امام وقتی مسایل را گفتیم، امام همه چیز را درک می کرد و تایید می کرد و پای همه چیز هم می ایستاد. اما بعداز رحلت امام تخریب محیط زیست شدت گرفت. یکی از جاهایی که هیچ توجهی به شهرداری نداشتند شهرداری بود. تمام تلاش شهرداری این بود که همه چیز را بردارد و ما همواره با شهرداری در هیات دولت آقای هاشمی دعوا داشتیم. شهرداری فکر می کرد برای توسعه یا فروش زمین تنها چهار درخت است که قطع می کند، در حالی که نمی دانست این مملکت است که دارد فروخته می شود. شهرداری ها از همان ابتدا به هر قیمتی به دنبال پروژه های اقتصادی بودند؛ ولو اینکه به نابودی مملکت منجر شود. این کار و این عملکرد که اقتصادی نیست. شما تاریخ محیط زیست را مطالعه کنید و ببینید که در چه دوره هایی محیط زیست ارزش خود را از دست داده است

** برخی فکر می کنند محیط زیست تنها به گل و بته و بهداشت خلاصه می شود.  محیط زیست یک فرد قلدر می خواهد؛ فردی که شبانه روز در بیابان و جنگل و کویر باشد. آن زمانها افراد متخصص در مسوولیت های محیط زیست فعالیت می کردند و می جنگیدند و مسلح هم بودند. چرا اکنون بیشتر گونه های جانوری و گیاهی ما در حال انقراض است. وقتی جاده ای را وسط جنگل می کشیم زیست بوم آن منطقه را نابود می کنیم. امام همواره بر اهمیت این موضوع تاکید داشتند، حتی در مورد مسایل ریزی همچون شکار.

** نظر امام خمینی همواره بر ساده زیستی و صرفه جویی در مصرف بود. امام با وجود آن که قدرت همه کشور را داشت و میتوانست هر اصرافی وارد زندگی خود کند به هیچ وجه وارد این مقولات نمی شد.

** خوشبختانه یکی از شانسهایی که ما در این انقلاب نصیبمان شد این بود که هفته ای دوبار به ملاقات امام می رفتیم. بگذارید کمی از زندگی شخصی ایشان برای شما بگویم. شما فکر میکنید ایشان با چقدر آب وضو می گرفت؟ باور کنید با یک لیوان آب نمی شد. یعنی تا این اندازه به مساله مصرف آب توجه میکرد. این موضوع البته در تمامی زندگی ایشان رعایت میشد. الان اما چه کسی این گونه رفتار می کند؟ در حال حاضر هر کسی که کوچکترین مسوولیتی را عهده دار می شود، اولین کاری که می کند این است که یا جنگل را تبدیل به زمین برای ساخت و ساز می کند یا از میان آن راه می کشد. 

. انتهای پیام /*