پرتال امام خمینی(س):با سیرى کوتاه در مناجات هاى حضرت امام خمینی(س)، روشن مى شود که تمامى آنها بااطمینان نفسانى و وقار وشوق باطنى و بر کنار از تصرّفات و نفوذ شیطانى ودر کمال اخلاص و تابعیت محض از رضاى الهى بیان شده اند. با توجه به ایام ارشمند ماه مبارک رمضان که در آن قرار داریم، هر روز گوشه ای از مناجات و دعاهاى امام بزرگوار را با هم مرور می کنیم به این امید که روحمان جلا یابد و حلقه ارتباط بنده و معبود تنگتر گردد.
بار الها! نِعَم تو ابتدایى است ـ داد حق را قابلیت شرط نیست ـ و نوال تو غیر متناهى، باب رحمت و عنایتت مفتوح است و خوان نعمت بى پایانت مبسوط، دلى شوریده و حالى آشفته، قلبى داغدار و چشمى اشکبار، سرى سودایى بى قرار و سینه اى شرحه شرحه آتشبار مرحمت فرما، و خاتمۀ ما را به اخلاص خودت و ارادت به خاصان درگاهت؛ یعنى دیباچۀ دفتر وجود و خاتمۀ طومار غیبت و شهود، محمّد و آل و اهل بیت مطهرش ـ صلوات اللّه علیه و علیهم اجمعین ـ به انجام رسان. «وَالحَمدُ للّه أوّلاً وَآخراً وَظاهِراً وَباطِناً».[1]
بار الها! عاقبت ما را اصلاح فرما و ریشۀ درخت ظلمت و تاریکى را از دل ما بَر کن.[2]
بار الها! از لذت مناجات و حلاوت مخاطبان خود ما را نصیبى عنایت فرما، و ما را در زمرۀ ذاکران و جرگۀ منقطعان به عزّ قدس خود قرار ده، و دل مردۀ ما را حیاتى جاویدان بخش و از دیگران منقطع و به خود متوجّه فرما؛ «إِنّکَ وَلىُّ الفَضْلِ والاِنعام».[3]
[1] همان، ص 660 و 661.
[2] شرح دعاى سحر، ص 81؛ «اللهمّ اصلح العاقبة و اقلع شجرة الظلمة».
[3] آداب الصلوة، ص 220.
منبع: الهی نامه، به کوشش علی کاظمی وردنجانی، ص 21 و 22
.
انتهای پیام /*