پرتال امام خمینی(س):با سیرى کوتاه در مناجات هاى حضرت امام خمینی(س)، روشن مى شود که تمامى آنها بااطمینان نفسانى و وقار وشوق باطنى و بر کنار از تصرّفات و نفوذ شیطانى ودر کمال اخلاص و تابعیت محض از رضاى الهى بیان شده اند. با توجه به ایام ارشمند ماه مبارک رمضان که در آن قرار داریم، هر روز گوشه ای از مناجات و دعاهاى امام بزرگوار را با هم مرور می کنیم به این امید که روحمان جلا یابد و حلقه ارتباط بنده و معبود تنگتر گردد.

بار الها! نِعَم تو ابتدایى است  ـ داد حق را قابلیت شرط نیست ـ و نوال تو غیر متناهى، باب رحمت و عنایتت مفتوح است و خوان نعمت بى پایانت مبسوط، دلى شوریده و حالى آشفته، قلبى داغدار و چشمى اشکبار، سرى سودایى بى ‏قرار و سینه‏ اى شرحه شرحه آتشبار مرحمت فرما، و خاتمۀ ما را به اخلاص خودت و ارادت به خاصان درگاهت؛ یعنى دیباچۀ دفتر وجود و خاتمۀ طومار غیبت و شهود، محمّد و آل و اهل ‏بیت مطهرش ـ   صلوات اللّه‏ علیه و علیهم اجمعین  ـ به انجام رسان. «وَالحَمدُ للّه‏ أوّلاً وَآخراً وَظاهِراً وَباطِناً».[1]

بار الها! عاقبت ما را اصلاح فرما و ریشۀ درخت ظلمت و تاریکى را از دل ما بَر کن.[2]

بار الها! از لذت مناجات و حلاوت مخاطبان خود ما را نصیبى عنایت فرما، و ما را در زمرۀ ذاکران و جرگۀ منقطعان به عزّ قدس خود قرار ده، و دل مردۀ ما را حیاتى جاویدان بخش و از دیگران منقطع و به خود متوجّه فرما؛ «إِنّکَ وَلىُّ الفَضْلِ والاِنعام».[3]



[1] همان، ص 660 و 661.

[2] شرح دعاى سحر، ص 81؛ «اللهمّ اصلح العاقبة و اقلع شجرة الظلمة».

[3] آداب الصلوة، ص 220.

منبع: الهی نامه، به کوشش علی کاظمی وردنجانی، ص 21 و 22 


. انتهای پیام /*