سراج الحق – رئیس حزب جماعت اسلامی پاکستان در دفتر یادبود حسینیه جماران در مورد امام خمینی (س) نوشت: ایشان یک عالم بودند، یک رهبر بودند، یک مربی بودند، انقلابی بودند، مجاهد بودند، به تنهایی یک لشکر بودند.
شما را بحمدالله تعالی در مسائل سیاسی و اجتماعی صاحب نظر می دانم و در تمامی فراز و نشیب ها در کنار من بوده ای و هستی و با صداقت و کیاست امور سیاسی و اجتماعی اینجانب را متصدی هستی.
جایگاه نوجوانان و جوانان چنان ارجمند و رفیع است که در ایران اسلامی روز هشتم آبان ماه، به مناسبت شهادت نوجوان سیزده ساله بسیجی، محمدحسین فهمیده، روز نوجوان و بسیج دانش آموزی نامیده شده است.
در روز ۱۲ مرداد ۱۳۵۸ انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی با حضور گسترده مردم برگزار شد. تأکید و پافشاری بر شکل گیری نهادهای حکومتی متکی بر آرای مردمی در روزهای اول پیروزی انقلاب اسلامی از ویژگی های منحصر به فردی است که در قاموس مدیریتی حضرت امام خمینی(س) قابل تعریف است.
با نزدیک شدن عید نوروز 1342 فرصت دیگری برای امام پیش آمد که به روشنگری و افشاگری دست بزند و افکار مردم مسلمان را علیه رژیم شاه تحریک کند.
اسلام، انسان جهانی را نیک سرشت، دارای کرامت، عاقل، اهل علم و تفکر، مؤمن، خیرخواه و متعهد، هدفدار و عدالت خواه می داند. انسان جهانی از نگاه اسلام هم در دنیا زندگی کرده و به توسعه و آبادانی آن می پردازد و هم جهت گیری الهی داشته و به تکامل معنوی خود نیز می پردازد. اصول و محورهای اساسی اسلام برای تنظیم شیوه زندگی و برنامه ریزی برای حیات پاک عبارت است از: عدالت، معنویت، عقلانیت و محبت.
مقوله نظم و امنیت اجتماعی نوعاً از مباحثی است که در طبقه بندی موضوعات جامعه شناختی، نقطه مقابل جامعه شناسی تغییرات اجتماعی و به ویژه در تعارض با مباحث تغییرات عمیق و انقلابات اجتماعی است. بر این اساس، سخن گفتن از نظم و امنیت در اندیشه کسی که نام وی با یکی از عظیم ترین انقلابات تاریخ معاصر پیوندی عمیق خورده است ـ تا آنجا که به قول رهبر معظم انقلاب، انقلاب اسلامی بی نام امام خمینی در هیچ کجای جهان شناخته شده نیست ـ پارادوکس یا معماگونه خواهد بود. کسی که عظمت شخصیتش یا لااقل شهرت وی، به رهبری انقلابی است که نه تنها امنیت 2500 سال نظام شاهنشاهی را در ایران درهم ریخت بلکه امنیت بسیاری از دیگر نظام های سلطه گر را نیز به خطر انداخت و آرزویش در هم ریختن چهارچوب ها و داربست های ظالمانه نظام جهانی بود و در جهت تحقق این آرزو نیز اندیشه ها و طرحهایی را پی افکنده است که برای دو گروه رسالتی متضاد را به میراث گذاشته است. از یکسو فرزندان انقلابی و بیدارشدگان از تر نّم سرود انقلابش، خود را مامور تحقق رسالتی می دانند که وی بر دوششان گذاشته است و از سوی دیگر اردوگاه استکبار جهانی است که برای مقابله با موج اسلام خواهی و به اصطلاح خودشان بنیادگرائی حاصل از انقلاب او، به بسیج همه امکانات رسانه ای، اقتصادی و سیاسی و حتی نظامی دست زده است.
یادم می آید که حضرت امام همیشه در پایان جلسه درس آهسته ذکر استغفرالله ربی و اتوب الیه را بر زبان می آوردند و این برای سالکین الی الله و طلاب حقیقت و برای همه، یک درس بود؛ چون همین توجه به کثرت و انصراف از وحدت، گرچه به حساب وظیفه و جزئی هم باشد، آینه دل را کدر می کند و آن وقت است که استغفار کأنّه برای انسان قرب می آورد
امام منطقی را ایجاد کرد که نسبت به گذشته تفاوت جدی دارد، یعنی آنچه که بر منطق دین شناسی گذشته حوزه های شیعی حاکم بود، با آنچه که مثلاً بعد از این دوره اتفاق افتاد، وقتی مقایسه می کنیم به نکات برجسته و قابل توجهی می رسیم.
در پانزدهمین روز پیروزی انقلاب، حضرت امام خطاب به ارامنه ای که کنار ایشان نشسته اند با تأکید بر اینکه «ما برای اقلیتهای مذهبی احترام قائل هستیم و اینها اهل ملت ما هستند و اهل مملکت ما هستند» برای آنها در سایه اسلام، زندگانی مرفه و آزاد همراه با سربلندی آرزو می کند.
رعایت مردم در معاشرت جمعی، حاکی از اعتقاد و پایبندی به حقوق آنان است که همواره مدّ نظر و مورد عمل امام خمینی بوده است. سکوت و بی تفاوتی در هنگام مشاهده اقدام های ناپسند نسبت به مردم، نقش به سزایی در کاهش اعتبار اخلاقی و اجتماعی رهبران و نیز تضعیف روابط عاطفی شان دارد. از این رو حضرت امیر(ع) از مالک اشتر می خواست که محل حکمرانی خود را بی حاجب و نگهبان نگهدارد تا مردم به آسانی با او دیدار و گفت وگو کنند.
امام خمینی، با درک و شناخت کامل از آدم و عالم، با جامعیت در علوم نظری وعملی، با زهد و وارستگی و شجاعت و قدرت در تصمیم گیری، چهارچوب حکومت اسلامی را مشخص کرد و جامعۀ آرمانی خود را بارها و بارها در طی مصاحبه ها، سخنرانی ها، تقریرات، ترسیم کرد. او با زندگی ساده و بی تکلّف، با این که در قلب ها جای داشت، آن همه عظمت و بزرگی را به رنگ ریا نیالود و جان قدسی خویش را اسیر آفت حقیقت سوز مقدس مآبی نکرد.
ولادت حضرت محمد(ص) به اتّفاق نظر شیعیان در ۱۷ ربیع الاول در سال عام الفیل است، ولی برخی از مسلمانان، این واقعه را در روز دوازدهم این ماه دانسته اند. اما آنچه که نزد همه مسلمانان مشترک و مورد پذیرش است این است که میلاد پیامبر اکرم تحولی بزرگ در زندگی بشریت به وجود آورد. حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)، ششمین امام شیعیان نیز در روز 17 ربیع الاول سال 83 هجری قمری، در مدینه، چشم به جهان گشود.
موضوعی که حضرت امام(س) قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بر آن پافشاری داشتند، عدم اختلاف بین مردم، روحانیون، انقلابیون و گروه های مختلف بود و آن را آفتی بزرگ برای پیروزی می دانستند. از این رو خود ایشان نیز در اختلافات وارد نمی شد و دیگران را نیز به پرهیز از آن توصیه می کرد.
کرامت ذاتی، حقی است طبیعی و خدادادی که آفریدگار هستی در نهاد و وجود تمامی انسان ها به ودیعت نهاده و همگان را از آن بهره مند ساخته است. این حق آمیخته با حکم بوده و قابل سلب و اسقاط و نقل و انتقال نبوده و احدی را یارای تعدی و تجاوز به آن نیست، مگر آنکه آدمی با ارتکاب جرائم و معاصی آن را از خویشتن خویش زدوده و سالبه به انتفای موضوع گردد.
حضرت امام خمینی(س) به تبعیت از مشی و روش امام المتقین حضرت علی(علیه السلام) برای عمل دقیق به قوانین اسلام اهمیت خاص قائل می شد و خود اولین کسی بود که عامل به قانون بود.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.