مجله نوجوان 165 صفحه 20

محسن وطنی آسمانیها جهانی که نمی‏شناسیمش چند خطی دربارۀ جهان پس از مرگ فرض کنید دارید با یک جنین که هنوز به دنیا نیامده است گفتگو می‏کنید و قصد دارید او را از جهانی که قرار است پا به آن بگذارد، آگاه کنید. میخواهید غذاهایی را که در این جهان می‏خورید به او معرّفی کنید امّا او هیچ تصوّری از کباب و پلو و مرغ و دیزی ندارد. می­خواهید میوه‏ها را برایش نام ببرید ولی او نمی‏تواند کیفیت میوه را درک کند. او از خون مادرش تغذیه می‏کند و شما برای توضیح خوراکیهای این جهان تنها می‏توانید این را به او بگویید که آنچه ما در این جهان می‏خوریم بسیار خوشمزه‏تر از خون مادرت است. تازه یک مشکل بزرگ هم وجود دارد. جنین اصلاً نمی‏داند که آدمها از راه دهان غذا می‏خورند چون خودش از راه بند ناف از خون مادر تغذیه می‏کند. به همین خاطر به هیچ وجه حرف شما را درک نمی‏کند. شما می‏خواهید وسعت و بزرگی این جهان را برای او شرح دهید امّا او جایی بزرگتر ازرحم مادر ندیده است. چگونه ممکن است بتواند وسعت این جهان را درک کند؟ چگونه ممکن است معنای کوچه و خیابان و شهر را بفهمد؟ چگونه وسعت بیابانها را بفهمد؟ چگونه بفهمد که تمام زمین در بین کهکشانهایبیکران، نقطۀ کوچکی بیشتر نیست؟ نه! شما نمی‏توانید این چیزها را به او بفهمانید.او تا خودش این جهان را نبیند، وسعت آن را باور نمی‏کند شما می­خواهید راجع به حرف زدن آدمها و ارتباط میان آنها مانند قهرها،آشتی‏ها، مهربانی‏ها ودشمنی‏ها برای او حرف بزنید امّا او نمی‏فهمد. حتّی اگرصدای شما را هم بشنود باز هم معنای حرف شما را درک نخواهد کرد چرا که او تا به حال تنها زیسته است و نمی‏داند که انسانها از طریق زبان می‏توانند با هم حرف بزنند. او نسبت به تواناییهای بالقّوۀ خود آگاه نیست.