مجله نوجوان 184 صفحه 9

سید مجتبی میر بابایی 12ساله روزی یکی از شاگردان انیشتین آن را در خیابانی در شهر خود می بیند انیشتن با لباسهای پاره و پوره و ساده ای به تن داشت . شاگرد از استادش پرسید شما که اینهمه معروف هستید چرا با این لباسها بیرون آمده اید انیشتن گفت : چرا اینهمه خرج لباس کنم . اینجا که همه من را می شناسند . روز دیگری همان شاگرد در شهر دیگر انیشتن را دید و باز هم با لباس های پاره و پوره و ساده و اینبار از استاد انیشتن پرسید چرا باز هم لباس های پاره و پوره بر تن داری و انیشتن گفت چرا پولم را خرج لباس کنم اینجا که کسی من را نمی شناسد . محمد حامد پور محمدی 12 ساله یک روز مردی می رود از دست فروشی آب میوه بگیرد . مرد می گوید مگر نمی دانی وبا آمده است مرد می گوید پس یک لیوان وبا هم به من بدهید . نابغه ناشنوا علی رضا حیدری لودویک فان بتهوون در 1770 دیده به جهان گشود . پدرش یوهان استعداد او را کشف کرد و نواختن پیانو را به او آموزش داد . لودویک اولین اجرای عمومی خود را در سن 7 سالگی انجام داد . در سال 1779 کریستین گات لوپ نیوف ، آهنگساز و نوازنده ارگ ، آموزش او را به عهده گرفت . در سال 1878 لودویک 17 ساله به وین رفت تا نوازندگی را نزد موتسارت ادامه دهد اما پس از چند روز به دلیل بیماری مادر مجبور شد به بن برگردد . پس از مرگ مادرش چون پدرش توانایی اداره خانواده را نداشت مسئولیت دو برادر کوچک به عهده لودویک افتاد . در سال 1975 بتهوون دوباره به وین بازگشت و کار خود را نزد جوزف هایدن به طور پیوسته تا چند سال ادامه داد اما از شیوه تدریس او راضی نبود . او در سال هایی که در وین بود به خلق آثاری چون اپست و بسیاری از سونات های مشهور خود پرداخت . بتهوون معمولا صبح ها آهنگ هایش را می نوشت و بعد از ظهرها به پیاده روی می رفت . همیشه یک دفترچه به همراه داشت تا ایده های تازه را در آن بنویسد . او در ژوئن سال 1801 برای اولین بار مشکل شنوایی خود را در نامه ای به دوستش گفت : مشکل او از سال 1797 آغاز شده بود . با پزشکان زیادی مشورت کرد اما از دست کسی کاری بر نمی آمد . در بهار 1802 به هایل گستادت رفت به امید اینکه بیماری اش بهبود پیدا کند . در آن سال نامه نوشته بود که از این وضع خسته شده است اما پس ار نوشتن این نامه امید از دست رفته را باز یافت و مدتی بعد به وین نقل مکان کرد و اثر بزرگ خود را به عنوان «عیسی بر فراز کوه زیتون» خلق کرد . آخرین اثر او سمفونی شماره 9 بود که در سال 1823 به پایان رسید . در اجرای سمفونی نه از پایان یافتن کنسرت مطلع شد و نه ار ابراز احساسات حضار ! در سوم ژانویه 1827 او آخرین وصیت نامه خود را نوشت و دیده از جهان فرو بست .