مجله کودک 444 صفحه 8

نویسنده: مجیدشفیعی کِرمِکاهو قسمتدوم کرم گفت: مگر تو گنجی که از زیر خاک بیرونت بیاورند! منم که مار نیستم. خیالت راحت باشد! من کرمم و تو هم گنج نیستی! کاهو که عصبانی شده بود؛ گفت: تو باید از من جدا بشوی. دیگر بس است من این را برای خودت می گویم! کرم گفت: مگر من به تو چسبیدهام که بخواهم جدا بشوم؟ خیال کردی من، برگ کاهوام که کنده بشوم؟ نه! کاهو گفت: نمی دانستم تو اینقدر خنگی! کرم گفت: من دوست تو هستم؛ خنگ نیستم! کاهو ناراحت شد و رویش را برگرداند. کرم گفت: ناراحت نشو! اگر خنگ خوب است؛ خوب من هم خنگ هستم! چرا ناراحت می شوی؟ من دوست تو هستم؛ من خنگ هستم حالا برگرد! کاهو که خنده اش گرفته بود؛ گفت: کرم عزیزم! دوست مهربانم! منظور من این است که هم اینجا و هم الان؛ باید به این دوستی پایان بدهیم! کرم که ناراحت شده بود گفت: منظورت چیست؟ کاهو گفت: یعنی اینکه ما باید دورِ این دوستی را گِل بگیریم! کرم خندید و گفت: خوب دور و بر ما که پر از خاک و گل هست؛ چرا ناراحتی؟ چرا اینقدر بد اخلاق شده ای؟ خطنویسی حدود 3500 سال پیش از میلاد حضرت مسیح(ع)، سومری ها، نوعی خط برای رساندن منظور خود به دیگران اختراع کردند. مصریان باستان نیز، بعدها، نوعی خط تصویری به نام «هیروگلیف» اختراع کردند که سبب برقراری ارتباط میشد.