کی به جوراب می خندید ؟ !
خاله عنکبوت می بافت و می بافت . برای همه جوراب می بافت . جوراب سفید برای پیشی . جوراب سبز برای موشی . جوراب توری برای شاپرک . جوراب پشمی برای سنجاقک . ولی مدتی بود که هرکس از او جواب می خواست ، می گفت:
« می بینید ، الان مشغول کارم باور کنید که شب ها بیدارم
جورابی دراز ، مانده رو دستم دور انگشتم نخ ها را بستم
ببینید چه قدر رنگ و وارنگه خوبه که فقط هست یه لنگه ! »
همه اول تعجب می کردند ، بعد می گفتند:
« خیلی عجیبه ، جوراب یه لنگهخیلی هم زشته ، کجاش قشنگه
یک پا با جوراب ، یک پا بی جوراب کسی ندیده ، حتی توی خواب »
خاله عنکبوت این حرف ها را می شنید و چیزی نمی گفت . فقط می بافت و می بافت و جوراب درازتر و درازتر می شد . یک روز ، شاپرک درِ گوش سنجاقک گفت:
« نکته خاله ، شده دیوانهجورابش شده ، قد یک خانه ! »
خاله عنکبوت شنید و باز هم حرفی نزد و بافت و بافت . جوراب درازتر و درازتر شد . خانم موشه آمد برای بچه اش جوراب سفارش بدهد ، وقتی جوراب دراز را دید ، زد زیر خنده و گفت:
مجلات دوست خردسالانمجله خردسال 275صفحه 4