سفر به خیر، خرچنگ جوان!
نویسنده: جیووانی روداری
مترجم: نیکی خوگر
یک خرچنگ جوان با خودش فکر کرد: چرا باید همۀ خرچنگ های خانوادۀ من عقب عقبکی راه بروند؟
من می خواهم جلوجلو راه رفتن را یاد بگیرم، مثل قورباغه. دم خرچنگی من باید بهم کمک کند تا این که من آن را جدا نکنم. و یواشکی شروع کرد بین دو سنگ در جوی کوچک محلّی خودشان به تمرین کردن. در روزهای اوّل، این امتحان برای او خیلی گران تمام شد و نیروی زیادی صرف کرد. تنه اش به همه جا برخورد می کرد و به هیکل خرچنگی خودش بد و بیراه می گفت. پاهایش مدام در هم می پیچید. اما لحظه به لحظه یک مقدار بهتر می شد چرا که : همه چیز را می شود یاد گرفت، به شرطی که آدم خودش بخواهد.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 106صفحه 28