چقدر دلش می خواست به همان شهری برگردد که توی آن بزرگ شده بود و دوستان زیادی پیدا کرده بود؛ شهری که کوچه ها وخیابانهایش را میشناخت . به همان جایی که ماد همیشه می گفت : "در اینچا غریب است ." پدرهم می گفت :" در اینجا غریب است ." اما نوید منظورشان را نمی فهمید .
حالا ، اینجا ، دراین شهر ، نوید تازه می فهمید که "غریب است" یعنی چه ، چقدر تنها بود . هیچ کس و هیچ چیز را نمی شناخت . به یاد دوستانش افتاد . دوباره اشک به سراغش آمد . اما این بار نتوانست جلو خودش را بگیرد . نمی خواست کسی اشکهایش را ببیند .
دست پدر را رها کرد وبه طرف ویرانه ها رفت . قدم می زد و نگاهش را به زمین دوخته بود تا اشکهایش راحت تر سرازیر شوند . نمیخواست پدر ومادر وخواهر ، با دیدن اندوه او ، شادیشان کم شود .
لابه لای خاکها ، آجرها و آهن پاره ها چیزی به چشم نوید خورد . یک کلاه ! یک کلاه آهنی ! از آن کلاههایی که سربازها سرشان می گذاشتند . خودش هم متوجه نشد که اولین لبخندش در این شهر بر لبانش نشست . آن را به سر گذاشت . فکر کرد سربازی است که باید از شهری که از آن هیچ خاطره ای ندارد ، دفاع کند ، روی خرابه ها به راه افتاد :
یک ، دو ، سه ، چهار . . . .
یک ، دو ، سه ، چهار . . . .
این بخشی از قصه ی کتاب بود که خواندید ، کتاب "شهر بی خاطره" به بهای 140 تومان توسط انتشارات کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان چاپ ومنتشر شده و در کتابفروشی های معتبر کودک در اختیار شماست .
M مثل Military aircraft (هواپیماهای نظامی) :
تنها چند سال پس از اختراع هواپیما توسط برادران رایت ، از این وسیله به عنوان اسلحه در ارتش ها استفاده شد . هواپیماهای نظامی اولیه از چوب و فلز ساخته شده بودند و با یک یا دو مسلسل مجهز بودند . در اواخر جنگ جهانی اول و در سال 1918 ، هواپیماهای نظامی گسترش زیادی نسبت به آن زمان پیدا کرده بودند و بمب افکن نیز در فهرست هواپیماهای نظامی قرار گرفت .
مجلات دوست کودکانمجله کودک 306صفحه 35