مجله کودک 354 صفحه 15

نجات بدهد. مرد جوان، که آدمی مؤمن و مهربان بود، با خودش فکر کرد: «اگرچه این افعی، دشمن جان من است، ولی حالا که جانش در خطر افتاده و از من کمک می­خواهد، بهتر است کمکش کنم. لابد خدا عوضش را می­دهد!» با این فکر دلش به حال افعی سوخت. زود از شتر پیاده شد، توبره­ی شتر را باز کرد و آن را به سر چوب بندی که با آن شتر را می­راند،زد و به دخل آتش فرستاد و تا می توانست به مار نزدیک کرد. مار، با دیدن توبره، به سرعت داخل آن خزید و بدنش را حلقه کرد و توی توبره جا گرفت. مرد جوان، توبره را از میان آتش بیرون کشید و در جایی دورتر روی زمین گذاشت و با صدای بلند گفت: «ای افعی! تو از خطر نجات پیدا کردی و حالا می­توانی به سلامت هرجا که دوست داری، بروی. امّا اگر اهل عبرت هستی و معرفت داری، به من قول بده که به شکرانة سلامتی و نجات جانت، از این به بعد در یک گوشه آرام زندگی کنی و زهرِ آزارت را به انسان و حیوان نرسانی!» افعی خندید و گفت:«ای مرد جوان! خوش خیالی! من یک افعی خون آشام هستم و این حرف­ها سرم نمی­شود. الآن هم تا زهر نیشم را به تو و شترت نزنم، از این جا نمی­روم!» مرد جوان با تعجب گفت: «امّا من در حقّ تو نیکی کردم و تو را از سوختن در آتش نجات دادم. پاداش نیکی کردن این است که به من زهر بزنی؟!» افعی فِش و فشی کرد و بدنش را روی زمین دراز کرد و پیچ و تابی خورد و گفت: «بله، تو به من نیکی کردی و از آتش نجااتم دادی. امّا نیکی کردن به «بَدها»، درست مثل بدی کردن به «خوب»هاست و سزای هر دو، بدی است. هر کس به موجود بد جنس و شرور، که شایستة نیکی و مهربانی نیست، نیکی کند،سزاوار بدی اوست و باید زبان و زخم کارِ خود را ببیند!» (ادامه دارد) آرسنالی­ها ازسال 1913 تا 2006 میلادی در این ورزشگاه بازی و تمرین می­کردند. هایبری در زمان جنگ جهانی دوم مورد بمباران هواپیماهای آلمانی قرار گرفت از سال 2006 میلادی به بعد ورزشگاه 60 هزار نفری «امارات» با هزینه­های بیش از صد میلیون پوند در اختیار تیم آرسنال قرار گرفت.