مجله کودک 510 صفحه 3

مشک کربلا من مشکم و من مشکم یه مشک خالی از آب لبهای من خشکیدن از تشنگی تو آفتاب برای تشنه لبها همیشه آب میآرم به غیر از آب آوردن کار دیگه ندارم بچههای کربلا مثل گل یاسن منو که مشک آبم خیلی خیلی میشناسن قصهی من شروع شد تو صحرای کربلا وقتی که توی گرما تشنه شدن بچهها تو همهی خیمهها یک قطرهی آب نبود از بس که تشنه بودند هیچ گلی شاداب نبود چند قدم اون طرفتر یک دریای آبی رنگ بالا و پایین میرفت با ماهیهای قشنگ منم که مشک آبم یه مشک تشنه، تنها دلم میخواست خودم را برسونم به دریا آخه چه جوری وقتی بدون سقا هستم یه دست صدا نداره تک و تنها هستم یا حضرت ابوالفضل ای سقای کربلا بچهها تشنه هستن تشنه، کنار دریا یا حضرت ابوالفضل محض رضای خدا کنار مشک تشنه زود بیا زود بیا پشت خیمهی سبز یک صدای پا اومد دنیا را دادن به من وقتی که سقا اومد نگنجیدم تو پوستم از خوشحالی زیاد تشنگی خودم رو برده بودم من از یاد اسب سفید سقا چشمای خوشگل داره رو پاهای بلندش موجهای ساحل داره خلاصه ای بچهها من روی دوش سقا سقا سوار اسبش دلو زدیم به دریا من روی دوش سقا همش دعا میکردم تا برسیم به دریا خدا خدا میکردم پلیدیهای بد جنس چاله چوله میکندند میخواستن که یه جوری راه ما رو ببندند خلاصه آخر کار ما رسیدیم به دریا به دریایی که بودش یک سَرِ اون ناپیدا قلوپ قلوپ و قلوپ آخیش چه قدر خنک بود از بس که تشنه بودم لبام پر ترک بود یک دل سیری از آب قلوپ قلوپ میخوردم اگر که سقا نبود، از تشنگی میمردم سقای تشنه اما از توی اون دو مشتش آب رو ریخت تو صحرا بخاطر حسینش سقا منو دوباره گذاشته بود رو دوشش پلیدیهای بد جنس ریخته بودن رو پشتش جدا کردن دستهاشو پردار شد و پریدش بچهها پابرهنه اومده بودن دورش مهتاب میرحسینیان کلاس چهارم 10 ساله از تهران (دبستان شاهد- حضرت خدیجه) انگور دانههایش را جمع و جور کرد و کشید توی سبد. سبدی که پُر از میوههای آبدار و زیبا بود. آن طرف میز، کرفس که برگهایش آویزان شده بودند به دیوار تکیه داد و آهی کشید. بادمجان، کدو، هویج و بامیه و فلفل دلمهای، دور تا دور کرفس نشسته بودند و نگاهشان را روی میوههای رنگارنگ دوخته بودند. کلم، لوبیا