نامه
زمان: 19 فروردین 1357 / 1 جمادی الاول 1398
مکان: نجف
موضوع: قانون اساسی و رفتن شاه
مخاطب: امامی مازندرانی ساروی، مرتضی
بسمه تعالی
غره ج 1 98
به عرض عالی می رساند، مرقوم محترم که حاکی از سلامت مزاج شریف و حاوی تفقد از اینجانب بود موجب تشکر گردید. بحمدالله تعالی با همه گرفتاریها که برای ملت ایران هست جنبش بی سابقه در تمام طبقات پیدا شده است که به خواست خدای تعالی منتهی به فرج خواهد شد از زحمات و فعالیتهای جنابعالی باید تقدیر و تشکر کنم امید است خداوند تعالی توفیق خدمت به اسلام و مسلمین به همه ما بدهد مسأله چهارچوب قانون اساسی و حقوق بشر که اکنون زبانزد جناح سیاسی است و گاهی در کلمات غیر آنها هم دیده می شود آنچه مورد اعتراض اینجانب است با این کلمه صحه بر رژیم پهلوی گذاشته شود چنانچه تصریح نموده ام و باید حتماً در آن مانع نتیجه احتراز کرد و اگر صحبت از قانون اساسی شد باید مواد مربوط به سلطنت را استثناء نمود و من هیچ بعید نمی دانم که بعض اشخاص یا بعض جناحها به نفع شاه این مطلب را عنوان کنند گرچه دیگر برای او دارویی نیست به خواست خداوند و باید برود. والسلام علیکم و رحمة الله .