چکیده
هدف از این پژوهش بررسی نقش اقلیت‌های دینی یهودی و زرتشتی در انقلاب اسلامی ایران است. سپس به بررسی علل همگامی این دسته از اقلیت‌ها با انقلابیون در ماه‌های منتهی به انقلاب می‌پردازد.
سؤال اصلی نوشتار عبارت است از اینکه اقلیت‌های دینی یهودی و زرتشتی، در روند انقلاب اسلامی ایران چه نقشی داشتند؟
با توجه به اینکه تحقیق مزبور، در قدم نخست سعی در ارائه‌ی یک توصیف مناسب از روند مشارکت و تبیین اقلیت‌های یهودی و زرتشتی در انقلاب اسلامی دارد، به این خاطر فرضیه ارائه نگردیده است. روش گردآوری داده‌ها، کتابخانه‌ای و از طریق مصاحبه می‌باشد.
در مصاحبه تعدادی سؤال به صورت باز مطرح شده است که مصاحبه‌گر به آنها پاسخ می‌دهد. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز توصیفی است.
عمده‌ترین یافته‌های این پژوهش بر این امر استوار است که اقلیت‌های دینی یهودی و زرتشتی در به وجود آوردن انقلاب، نقشی نداشتند. آنها در مراحل آخر مبارزات مردم، به انقلابیون پیوستند.
همگامی این دسته از اقلیت‌ها به صورت شرکت در تظاهرات تاسوعا ـ عاشورا و اربعین 1357 ش انتشار چند اعلامیه در پشتیبانی از حکومت انقلابی و ابراز انزجار از رژیم پهلوی، تشکیل ارگان‌های انقلابی مانند کمیته هماهنگی زرتشتیان و جامعه روشنفکران یهودی بود. یکی از دلایل اصلی همبستگی اقلیت‌های دینی با انقلابیون حفظ موجودیتشان بود. آنها در هر دوره برای حفظ جمعیت اندکشان با نظام‌های حاکم همکاری می‌کنند. لازم به ذکر است که در میان اقلیت‌ها، روشنفکرانی وجود داشتند که با نظام استبدادی شاه مخالف و خواستار حکومتی با مشی عدالت‌خواهانه بودند. همگامی این دسته از اقلیت‌ها با انقلابیون تأثیر فراوانی را در به میدان آوردن همکیشانشان داشت.
پایان نامهنقش اقلیت های دینی یهودی و زرتشتی در انقلاب اسلامی ایرانصفحه 1