چکیده
مشروعیت حکومت در فلسفه سیاسی از اهمیت خاصی برخوردار است چرا که تأسیس یک اجتماع بدون تشکیل حکومت ممکن نیست. مسائل مرتبط با آن در حال تغییر و گسترش است، چنان‌چه دامنه آن حتی به امور خصوصی زندگی افراد کشیده شده است. چگونگی حکومت کردن و ضوابط و معیارهای مشروعیت حکومت بیش از پیش اهمیت یافته است و در حوزه‌های مختلف از جمله اندیشه‌های سیاسی، سیاسیت‌گذاری عمومی‌و ... مورد توجه قرار گرفته است. این ایده گرچه در اندیشه‌های سیاسی ایرانی و اسلامی از گذشته مطرح بوده ولی در چند دهه اخیر بیش از گذشته این موضوع مورد توجه قرار گرفته است. در اندیشه سیاسی فارابی و امام خمینی علاوه به پرداختن مسأله سیاست و ساختار نظام سیاسی، به مشروعیت نیز توجه ویژه شده است. از منظر فارابی حکومت مشروع است اگر: حاکم منصوب خدا باشد، حکومت قانون‌مدار و غایت‌گرا و مورد قبول و رضایت مردم باشد.
از منظر امام خمینی حکومت مشروع است اگر: حاکم منصوب خدا باشد، حکومت مورد قبول و رضایت مردم و مطابق رأی اکثریت باشد و نظارت دو سویه (بین مردم و حکومت) برقرار باشد، چنین حکومتی برای استقرار و بقا به دستگاه قضائی نیاز دارد. بنابراین خصوصیات مذکور، مبانی مشروعیت حکومت را از نظر این دو متفکر تشکیل می‌دهند.
پایان نامهمبانی نظری مشروعیت حکومت از منظر فارابی و امام خمینی (س)صفحه 1