ولایت انسان کامل از دیدگاه امام خمینی (س) و سید حیدر آملی (س)

‏‏چکیده‏

‏‏رساله حاضر به بحث از ولایت انسان کامل از دیدگاه سید حیدر آملی (ره) از عرفای بزرگ شیعی قرن هفت و نیز امام خمینی (ره) اختصاص دارد. شاید در میان عرفان مسلمانان کمتر عارفی یافت شود که بحث از ولایت نپرداخته باشد، اما در میان همه عرفا ‌این دو عارف یاد شده، بیشتر به ‌این مسأله توجه کرده و رساله حاضر به تبیین دیدگاه‌ این دو بزرگ و بیان اشتراکات و تفاوت‌های دیدگاه‌های آنان اختصاص دارد. نتیجه ‌این تطبیق و مقایسه،‌ شناخت ولایت انسان کامل در سطحی فراتر از مباحث علمی ‌معمولی و کلامی ‌است. زیرا در چهارچوب مباحث عرفانی و به ندرت نیز در محدوده مباحث عمیق فلسفی می‌باشد و هر شخصی می‌تواند با سیری مطالعاتی و فکری در‌این مباحث، یک دگرگونی و تحول و انقلاب عمیق و گسترده روحی پیدا نموده و بینش و نگرشی جدید درباره‌ی خداوند متعال و فرستادگان او و درباره هستی و نفس خود به دست آورد. بیان حقیقت ولایت و نحوه تجلی او در مظاهر وجود و تقریر‌ این معنا که عالم وجود، صورت و ظاهر حقیقت محمدیه صلی الله علیه و آله است و دستیابی به یافته‌هایی تازه در زمینه اثرات شناخت ولایت انسان کامل و محبت و اولیای الهی از دستاوردهای ‌این رساله است. همچنین به تبیین ولایت عرفانی که فراتر از ولایت تکوینی و تشریعی است، در دو عالم امر و خلق پرداخته شده است که به ‌این مهم در کتب عرفانی به صورت صریح و روشن و مشخص، کمتر اشاره شده است. ‏

‏‏در فصل اول به بررسی معنا‌شناسی ولایت و واژه‌های مربوط به آن در لغت و عرفان و معناشناسی انسان کامل پرداخته‌ایم. ‏

‏‏فصل دوم شامل بحث از ضرورت وجود انسان کامل و باین ویژگی‌ها و مقامات انسان کامل است. و تبیین حضرات خمسه الهی در دو وجهه حقی و خلقی و تعبیر کتب الهی می‌باشد.‏

‏‏فصل سوم به تحلیل ولایت انسان کامل در دو قوس نزول و صعود و اقسام ولایت انسان کامل می‌پردازد.‏

‏‏فصل چهارم: اثبات تداوم ولایت تحت عناوینی چون خاتم ولایت، ولایت فقیه و آثار قبول ولایت و محبت اهل بیت علیهم‌السلام است که از جمله آن رسیدن به مقام شهود حقیقی است.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎