امام خمینی(س) در حکمت، از پیروان حکمت متعالیه صدرایی بشمار می رود. حرکت جوهری از مهمترین نظریه های این حکمت است که می گوید: حرکت فقط در ظاهر (عوارض) اشیاء انجام نمی پذیرد، بلکه حرکت در جوهر اشیاء نیز تحقق می یابد.
بحث تاثیر دیدگاه های نظری پیرامون حقیقت هستی و چگونگی آن و اثر آن در عمل و رفتار و به عبارت دیگر تاثیر حکمت نظری درحکمت عملی، مورد بحث و گفت و گو بین صاحبنظران می باشد و اثبات و ادعای این که چنین عمل و رفتاری از شخص بر پایه دیدگاه نظری و فلسفی اوست، چندان ساده نمی باشد. اما شاید بتوان گفت که اعتقاد به حرکت جوهری، موجب اعتقاد به تغییرات اساسی و اصولی است، چه درمورد انسان و چه جامعه. این دیدگاه می تواند فرد را معتقد به امکان تغییرات اساسی و اصولی و تکامل در انسان بنماید و همچنین در مورد جامعه و جهان. با چنین اعتقادی امید به تغییر و امکان تحول افزون می شود و شخص می تواند به چنین اقداماتی دست بزند.
حضرت امام خمینی(س) که معتقد است انسان می تواند از پایین ترین درجه به عالی ترین درجه رشد پیدا کند و به توانایی های او اعتقاد دارد، با چنین اعتقادی اقدام به انقلابی می کند که تحول اساسی در جامعه ایجاد شود، نه فقط رفرم و تغییرات سطحی باشد.
بنابراین ممکن است تفاوت حضرت امام(س) در اعتقاد به انقلاب و مردم با دیگران که امیدی به چنین حرکت هایی نداشتند و بیشتر به تغییرات سطحی رضایت می دادند را از تاثیر اعتقاد به حرکت جوهری دانست. البته این مسئله در تعلیم و تربیت انسان بسیار کارآیی دارد و بنابر این حتی یک انسان بر آمده از محیط منحط و فاسد را هم می توان معتقد بود که امکان تغییر اساسی در او وجود دارد.
برگرفته از: اصالت وجود، حرکت جوهری و ولایت فقیه، محسن غرویان
انقلاب متعالی، رضا لک زایی

. انتهای پیام /*