ارتش جمهوری اسلامی ایران که امروز با اقتدار و صلابت ایستاده، ارتش تحول یافته دیروز است که مراحل مختلف دگرگونی را طی نموده و به مراتب والایی از رشد و توانمندی در ابعاد معنوی و آمادگی های رزمی و تسلیحاتی دست یافته و به حمایت از نظام جمهوری اسلامی و مردم می پردازد. این تحول و دگرگونی که موجب تثبیت قدرت ارتش گردید در پرتو هوشمندی و تدبیر و تلاش امام خمینی به دست آمد و این یکی از مهمترین خدمات ارزشمند و ثمربخش ایشان محسوب می شود.
گام نخست در تحول و دگرگونی ارتش دوران طاغوت ارتباط عناصری مومن و متعهد به تعالیم اسلامی با امام خمینی بود. این عناصر با پذیرش همه سختی ها با امام ارتباط داشتند. پیوند و ارتباط این عناصر مومن و آگاه با امام خمینی برای تحرک مخفی در ارتش در آستانه پیروزی انقلاب در دو اقدام استثنایی بروز یافت. نخست در فضاسازی برای فرار انفرادی افسران و سربازان از سازمان ها و پادگان ها و پیوستن به ملت و انقلابیون مسلمان و دیگر در حضور عجاب آور نظامیان و اعلام وفاداری به رهبری انقلاب در 19 بهمن 1357 و به دنبال آن زمینه های لازم برای تداوم این گرایش و رویکرد به صورت گسترده تر آماده شد.
رویکرد اساسی امام خمینی در آستانه انقلاب به ارتش در مصاحبه با روزنامه فرانسوی لوژورنال در تاریخ 7/9/1357 چنین انعکاس یافت: « سربازان و افسرانی که با مردم پیوند دارند و خود آنان از وجود رژیم شاه رنج می برند دیر یا زود به مردم می پیوندند.» (صحیفه امام، ج5، ص136) امام همچنین قبل از آن در مصاحبه با روزنامه «السفیر» در تاریخ 2/9/1357 اعلام کرد: «طبق اخباری که به ما می رسد حوادثی در ارتش اتفاق افتاده و می افتد که نشانه بیداری آنهاست و ما مطمئنیم که دیر یا زود به ندای ملت پاسخ برادرانه خواهند داد.» (همان، ص81 و 82) پیش بینی حضرت امام خمینی به وقوع پیوست و نیروهای تحول یافته ارتش به تدریج به انقلاب و مردم پیوستند و پایه های حکومت شاه را متزلزل و آماده فرود آمدن آخرین ضربات از جانب انقلابیون و مردم نمودند. در تاریخ انقلاب اسلامی و در مراحل نهایی نزدیک به پیروزی صحنه های شورانگیزی به ثبت رسید که نشان می داد مردم در تظاهرات خیابانی خود شاخه های گل به نیروهای نظامی هدیه می دهند و اشک شوق و محبت در سیمای آنان نسبت به مردم نمایان می گردد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تلاش های امام خمینی برای سامان¬یابی ارتش گروه های که با تفکرات مارکسیستی و به ظاهر ضد امپریالیستی شعار « انحلال ارتش » را سردادند. هدف اصلی از طرح این شعار جلوگیری از انسجام و قدرت گرفتن ارتش و فراهم شدن زمینه های ضعف و تزلزل در نظام نوپای اسلامی و در نهایت فروپاشی و انهدام آن بود. مخالفان ارتش، همواره از غیر قابل اعتماد بودن ارتش، روحیه شاهنشاهی داشتن افراد ارتش، ناکارآمد بودن ارتش و... سخن می گفتند و اظهار می کردند که چاره ای غیر از انحلال ارتش وجود ندارد. تقریبا همه گروهها و افرادی که علیه رژیم شاه مبارزه می کردند، ارتش شاه را بزرگ ترین مانع برای سقوط رژیم می دانستند و برداشتن این مانع را چیزی در حد محال محاسبه می کردند. اما دیدگاه امام خمینی در این باره، کاملاً متفاوت با دیدگاه دیگران بود و ایشان از دوران مبارزه، بر این اعتقاد بود که بدنه اصلی و عمومی ارتش مثل بدنه سایر اقشار، به دلیل مسلمان بودن، از سلامت و اعتقادات درست برخوردار است و باید حساب عموم سربازان، افسران و درجه داران ارتش را که اکثریت آن سازمان نظامی را تشکیل می دهند، از حساب سران اندک ارتش که مزدور شاه و نوکر بیگانه اند، جدا کرد. علاوه بر این، امام خمینی معتقد بود که مسلمان بودن و سالم بودن بدنه کلی و عمومی ارتش، این نتیجه ناگزیر را دارد که این سازمان نظامی در هر بزنگاهی، بر خلاف انتظار شاه و اربابانش، به جای حمایت از شاه و معدود افرادی که پیرامونش قرار دارند، در نهایت به سمت ملت و به سمت دفاع از میهن و دین می رود و در کنار دین و ملت نمی ایستد. لذا امام در مقابل طرح شعار انحلال ارتش به شدت ایستادگی و مخالفت نمود و به افشای این نقشه های مخالفان پرداخت: «یک وقت صحبت می کردند که این ارتش طاغوتی است و مال رژیم سابق است و اینها قابل اینکه لشکر اسلام باشند قابل این نیستند و اینها بایداصلش منحل بشود.» (26/8/1359) (همان، ج13، ص347)
در مقابل این نقشه رهنمود امام خمینی روشن بود «ایران ارتش لازم دارد اسلام ارتش لازم دارد» وی با رهنمودهای مشابه تفکر انحلال ارتش و به تزلزل کشاندن نظام اسلامی را طرد و نفی نمود و در پیامی به ملت در تاریخ 9/12/1357 توطئه عوامل استعمار در تحرک افراد برای تعرض به ارتش را خنثی کرد: «ارتش و شهربانی و ژاندارمری اکنون در خدمت اسلام هستند و از ملت هستند باید ملت از آنان پشتیبانی کند و کاری که موجب آزردگی و دلسردی آنا...

. انتهای پیام /*