شفاعت

شفاعت در نگاه امام خمینی (س)

امام خمینی (س) درباره حقیقت شفاعت نظریه جدیدی دارد و معتقد است حقیقت شفاعت همان ملحق شدن نور ولایت الهی به نور بنده مؤمن است و تا زمانی که انسان از خود نوری نداشته باشد، به نور ولایت محقق نمی شود و شفاعت شامل او نخواهد بود.(۱) حضرت امام شفاعت شافعان را در این عالم، ظهور هدایت آنان می داند که در عالم آخرت به صورت شفاعت بروز و ظهور می یابد و هر قدر افراد از هدایت اولیای الهی در این دنیا استفاده کنند به همان میزان در آن عالم بهره مند از شفاعت آنان می باشند؛ از این روی یکی از عوامل رسیدن به شفاعت، محبت اولیا الهی است که منجر به قرب به آنها و موجب خروج از ظلمات جهل به انوار هدایت و علم می گردد. به اعتقاد امام خمینی (س) شفاعت از امور اعتباری نیست که شخص به مجرد طلب عفو بخشیده شود بلکه شفاعت به معنای دوتا شدن و ملحق شدن به نور ولایت است و وقتی این امر محقق می شود که این همراهی ممکن باشد و گناهکار با موانع ظلمانی این امکان را از بین نبرد بلکه با از بین بردن حجاب ها از خود سبب آن را مهیا کند و این امر گاهی به سبب دعا و عبادت و گاهی با عذاب ها در برزخ و قیامت به دست می آید و موجب نورانی شدن باطن می شود و مورد شفاعت قرار می گیرد.(۲)

امام خمینی (س) بر این اعتقاد است که شفاعت سبب خروج گناهکار از عذاب می شود و اگر کسی از شفاعت اولیاء الهی محروم شد، نور فطرت ظهور می یابد و با نور شافع همراه می شود و سبب لطف و عنایت حق تعالی به آن خواهد شد؛(۳) زیرا یکی از شرایط مهم شفاعت شوندگان، باقی ماندن نور ایمان، توحید و ولایت است و اگر نور ایمان با نور ولایت همراه شود، موجب شفاعت می گردد؛ از این رو افرادی که از نور توحید و ولایت بی بهره اند، ممکن نیست به شفاعت نائل شوند. کسی که امید به شفاعت شافعان دارد، باید در این عالم با سعی و کوشش، رابطه خود را با شافعان حفظ کند؛ زیرا اگر بار گناهان او سنگین باشد، ممکن است مشمول شفاعت نشود.(۴)

(۱) خمینی، روح الله، تقریرات فلسفه امام خمینی (س)، ج۳، ص۲۷۰-۲۶۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۵. شفاعت

(۲) خمینی، روح الله، تقریرات فلسفه امام خمینی (س)، ج۳، ص۲۷۱-۲۶۷، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۵ حقیقت شفاعت و غفران؛ خمینی، روح الله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۳۷۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۲. شفاعت شافعین

(۳) خمینی، روح الله، تقریرات فلسفه امام خمینی (س)، ج۳، ص۶۰۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۵. شفع

(۴) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۳۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸ گناهان؛ خمینی، روح الله، دانشنامه امام خمینی (س)، ج۶، ص۴۳۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۴۰۰

. انتهای پیام /*