در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم...
در نجف رسم بر این بود که در ایام اربعین حسینی جمع زیادی از علما و طلاب با پای پیاده به طرف کربلا حرکت می کنند و شب اربعین خودشان را به حرم مطهر حضرت سیدالشهدا (ع) می رسانند. من در مدتی که نجف بودم یک بار توفیق نصیبم شد که این مسیر را با پای پیاده طی کنم و این در سال اول حضور من در نجف بود؛ زیرا در سال دوم ما اتفاقاً همزمان با ایام اربعین حسینی وارد بصره شدیم و سپس از آنجا با ماشین به طرف کربلا حرکت کردیم و شب اربعین در حرم مطهر حضرت امام حسین (ع) بودیم؛ بنابراین در آن سال پیمودن این راه با پای پیاده میسر نشد؛ اما در سال اول به همراه حاج آقا مصطفی خمینی و جمعی دیگر از دوستان تصمیم گرفتیم که با پای پیاده به کربلا برویم. فاصله نجف تا کربلا در حدود دوازده فرسنگ است که در آن زمان با اینکه جاده چندان مناسبی هم نداشت ماشین ها یک ساعته این مسیر را می رفتند ولی طی این راه با پای پیاده به خاطر توقف های زیادی که پیش می آمد تقریباً دو روز و گاهی سه روز طول می کشید علت توقف هم این بود که بر سر راه بعضی از سران عشایر و قبایل بزرگ عرب و صاحبان موکبها و هیأتها منازلی ساخته بودند و یا حسینیه هایی با چادرهایشان برپا کرده بودند و به جهت علاقه شان به خاندان عصمت و طهارت (ع) بخصوص حضرت سیدالشهدا (ع) از زائران آن حضرت به گرمی استقبال و پذیرایی می کرد
آیت الله سید عباس خاتم یزدی در خاطره ای بیان می کند: حضرت امام تمام زیارت های مخصوصه ای که در کربلا وارد بود، می خواندند: زیارت عاشورا، اربعین، عرفه، اول رجب، نیمه رجب، نیمه شعبان و ... هیچ یک از این دعاها از امام ترک نمی شد. از نجف تا کربلا حدوداً سه فرسخ راه است، حضرت امام از روز هفتم تا سیزدهم محرم در کربلا می ماندند و همه اعمال وارده را انجام می دادند، و عصر روز سیزدهم از کربلا به نجف باز می گشتند
این حادثه در پی موفقیت عملیات ثامن الائمه و شکست حصر آبادان به وقوع پیوست، زمانی که فرماندهان نظامی برای ارائه گزارش این پیروزی به امام، عازم تهران بودند. روزنامه اطلاعات روز هشتم مهر در خبری نوشت: «ساعت ۷ و ۱۵ دقیقه دیشب یک هواپیمای باری به علت نامعلومی در منطقه میدان تیر کهریزک سقوط کرد.
سید حسن طاهری خرم آبادی از خانواده ای روحانی در ۱ خرداد ۱۳۱۷ در خرم آباد متولد شد. وی از نوجوانی برای تحصیل به حوزه علمیه قم آمد و دروس مقدماتی را نزد آقایان هاشمی رفسنجانی و دروس سطح را نزد آقایان مکارم شیرازی و سبحانی فرا گرفت. وی از شاگردان دروس عالیه آیات بروجردی و خمینی در دهه ۳۰ بوده است...
نقطه روشنی که در این آخر عمر برای من امیدبخش است، همین آگاهی و بیداری نسل جوان و نهضت روشنفکران است که با سرعت در حال رشد است؛ و با خواست خداوند تعالی به نتیجه قطعی که قطع ایادی اجانب و بسط عدالت اسلامی است خواهد رسید.
گمان نکند ملت ما که دولت ایران و ارتش ایران عاجز از این است که جواب به این ها بدهد. هر وقتی که مقتضی بشود من پیامی به ملت خواهم داد و به صدام حسین و امثال او خواهم ثابت کرد که اینها، این اذناب امریکا قابل ذکر نیستند و ما همیشه بنا داریم که در این برخوردها، طوری برخورد بشود که جواب برخورد آن ها داده بشود که به ملت عراق ـ خدای نخواسته ـ صدمه ای وارد نشود. لکن ما عازم بر این هستیم، مصمم بر این هستیم که اگر عراق حدّ خودش را نداند و تجاوز را تکرار بکند، ما دستور بدهیم و ملت ما بسیج بشوند و آن وقت برای ملت عراق معلوم باشد که ما با آنها هیچ کار نداریم، بلکه این صدام حسین است که به واسطۀ تحریک امریکا به ما تجاوز کرده است و ما اگر جوابی به او بدهیم، هرگز به ملت عراق، که برادر ما هستند، مربوط نیست. امروز من صدای منحوس این آدم را شنیدم؛ یعنی، بیانیه اش را شنیدم. ایشان معلوم می شود که تازه مسلمان شده است! برای اینکه به حضرت امیر، علی بن ابیطالب و امام حسین ـ سلام الله علیهما ـ و این ها تشبث کرده و مردم را می خواهد گول بزند.
حماسه دفاع ملت مظلوم ایران با رهنمودها و فرماندهی امام خمینی (س)، دفاع مقدس نام گرفت و توانست هنر معنویت انقلاب را به جهان صادر کند و مشعل راه دفاع ملتها از هویت و استقلال خویش شود.
امام خمینی به همراه آقای سید احمد خمینی روز اول مهرسال ۱۳۵۸ به دبستان فیض که در یکی از محلات جنوبی شهر قم هست، رفتند و به بازدید از کلاس های مدرسه پرداختند. اهالی محل که از تشریف فرمایی امام آگاه شدند در مدرسه اجتماع کردند...
در روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با هجوم ارتش عراق به مرزهای غرب و جنوب و حمله هوایی به چند فرودگاه ایران جنگ تحمیلی ۸ ساله دولت عراق به رهبری صدام حسین علیه ایران آغاز شد.
چیزی که مهم است، قضیه پروراندن روح این اطفال از کوچکی تا برسد در هر جا که می روند، آنها را تربیت روحی بکنند و تربیت علمی. اگر علم در یک قلب فاسد وارد شد، در یک مغز فاسد از جهت اخلاق وارد شد، ضررش بیشتر از نادانی است. نادانی فقدان یک امر بزرگ است، اما دیگر ضرر زدن نیست و نابود کردن نیست. به خلاف اینکه اگر دانش باشد بدون بینش اخلاقی و بینش نفسانی و الهی، این است که بشر را به هلاکت می رساند.
حضرت امام در پاسخ به نامه حجت الاسلام ناطق نوری در روز ۲۸ شهریور ۱۳۶۷ نوشتند: در جمهوری اسلامی جز در مواردی نادر که اسلام و حیثیت نظام در خطر باشد، آن هم با تشخیص موضوع از طرف کارشناسان دانا، هیچ کس نمی تواند رأی خود را بر دیگری تحمیل کند؛ و خدا آن روز را هم نیاورد. من تمام سعی خود را می نمایم که با نسبت مطلبی به من، کسی مظلوم نگردد.
در سیستم اجتهادی امام خمینی(س) دموکراسی و مردم سالاری، و به تعبیر دقیقتر حاکمیت ملی مفهوم پیدا می کند و جمهوریت به معنای زیر ساخت نظام و اساس حکومت ـ که از احکام اولیه اسلام است ـ هیچ تنافر و تضادی با دین ندارد
این فرزند بهترین بندگان خداست . این است آن پرهیزکار پاک پاکیزه مشهور
تبدیل مهره به مهره ای که از اول با اسلحه فریب و ریاکاری وارد میدان شده است به امر شاه، توطئه اغفال ملت و شکستن نهضت اسلامی است.
پس از آغاز جنگ جهانی دوم در ۹ شهریور ۱۳۱۸ برابر با اول سپتامبر ۱۹۳۹، ایران بی طرفی خود را اعلام کرد، اما به دلیل گستردگی مرز ایران با اتحاد جماهیر شوروی و درگیری با آلمان این بی طرفی ناپایدار بود. این چنین بود که در روز ۳ شهریور ۱۳۲۰ ارتش متفقین به بهانه حضور جاسوسان آلمانی وارد خاک ایران شد. نیروهای شوروی از شمال و شرق و نیروهای بریتانیایی از جنوب و غرب، از زمین و هوا به ایران حمله کردند و ...
آقایانی که الآن رأی اعتماد گرفتند از مجلس و احساس می کنند که مسئولیتشان زیادتر شده است ... اینها باید حالا فکر این معنا باشند، که مردم را داشته باشند و یکی از راه هایش این است که وزارتخانه ها و ادارات یک جوری باشد که نارضایی ایجاد نکند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.