بمبی را داخل بسته پستی جاگذاری کرده بودند تا سید علی اکبر محتشمی پور را به شهادت برسانند اما تیرشان به سنگ خورد تا به هدف.
ایشان قبل از شهادت آیت الله حاج آقا مصطفی به نجف تشریف آورد و در نجف در کنار حضرت امام ماندگار شد. انسان بسیار زیرک، باهوش و خوش فهمی بود و کوشش می کرد تا با قضایا واقع بینانه برخورد کند. حیثیت حضرت امام را بسیار خوب لحاظ می کرد. ایشان به عنوان فرزند امام، کوچک ترین عملی که امام رغبتی به آن نداشتند، انجام نمی داد.
به خاطر دارم از استعداد ایشان خیلی تعریف می کرد. مدتی بیش از یک سال، در درس ها و بحث های مرحوم پدرم شرکت می کرد. حتی مرحوم طالقانی زمانی می گفت در بعضی از درس ها ایشان اشکال می کند. من آن نوارها را داشتم؛ ولی از بین رفته است. یعنی ایشان مستشکل هم بوده است؛ نه این که حضور تشریفاتی داشته باشد. بلکه حضورشان با تعمق و دقت همراه بود. مع ذلک از این جهت هم مقلد امام بود و این ویژگی ارزشمند مرحوم حاج احمدآقا بود.
بررسی شخصیت بانوی تاریخ ساز جامعه اسلامی یعنی حضرت فاطمه زهرا – سلام الله علیها – این باور را تقویت می کند که معرفی این الگو به جامعه می تواند تأثیرات بسیار مثبتی در فرهنگ جامعه بخصوص بانوان محترم داشته باشد و ایام فاطمیه فرصت مناسبی برای تبیین ابعاد شخصیتی این بانوی بزرگ اسلام است.
این روزها و به دنبال درگذشت مرحوم دکتر یزدی که خداوند روحش را شاد و با اولیای خود محشورش فرماید، مطلبی تحت عنوان مصاحبه سایت ایلنا با مدیر انتشارات کویر منتشر و در فضای عاطفی موجود به عنوان حربه ای بر علیه مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) به کار گرفته شد، که پیرامون آن ذکر نکاتی ضروری و پرداختن به واقعیت قضیه واجب می نماید.
من آنچه که لازم است به طور نصیحت به آقای رئیس جمهور و به همه دست اندرکاران جمهوری اسلامی از لشکری و کشوری عرض کنم این است که آنچه که به سر انسان می آید از خیر و شر، از خود آدم است. آنچه که انسان را به مراتب عالی انسانیت می رساند، کوشش خود انسان است و آنچه که انسان را به تباهی در دنیا و آخرت می کشد، خود انسان و اعمال خود انسان است.
ورود به ضیافت الهی، روزه ماه رمضان با رعایت جوانب و الزامات آن، بهره گیری از مائده آسمانی قرآن، بستن راه های شهوات و ترک خواهش های نفسانی و مهیا شدن برای فرصت لیلةالقدر که شب نزول قرآن است و قدر و منزلت آن از هزار ماه بیشتر است، و سنت های الهی در آن احیا و سرنوشت انسان ها در آن تعیین می شود و طبیعی است که او این همه فرصت را قدر می داند و غنیمت می شمارد.
حضرت امام خمینی دستور داده اند تا سربازان و ارتشیها فرار کنند و در خدمت رژیم ظالم شاه نباشند. امّا امکان فرار نبود و پادگان به شدت محافظت می شد، تا این که یک روز ما را برای سرکوب مردم به تهران منتقل کردند. این خود بهترین فرصت برای فرار از دست فرماندهان ظالم ارتش شاه بود. در اولین فرصت به همراه عده ای از دوستانم فرار کردیم.
درفرودگاه آقایان طالقانی و منتظری می گفتند که امام نبایدبه بهشت زهرا بروند، چراکه راه بهشت زهرا شلوغ است و ما می گفتیم اگر برویم به میان مردم چه می شود.امام گفتند: خیر، من باید بروم بهشت زهرا.رفتن به بهشت زهرا را امام خودشان وقتی در پاریس بودیم اعلام کرد.
مراد از ذکر قالبی آن است که فقط بر زبان یا قلب جاری گردد، بدون آن که به معنای آن توجه شود. حضرت امام خمینی (س) در این باره نظر دیگری دارد و تمام انواع و مراتب ذکر را واجد آثار خاصی می داند و می فرماید: گر چه ذکر حق و تذکر از آن ذات مقدس، از صفات قلب است و اگر قلب متذکر شد، تمام فوایدی که برای ذکر است، بر آن مترتّب می شود، ولی بهتر آن است که ذکر قلبی متعقّب به ذکر لسانی نیز گردد.
امام به آرمان های بلند دیرینه و آرزوهای تحقق نیافتۀ مصلحان، احیاگران و دردمندان تاریخ – در قلمرو نظر و عمل – عینیت بخشید؛ از همین روی باید او را خاتم احیاگران و مصلحان تاریخ اسلام بلکه بشریت خواند.
امام در آن دوران خفقان باری که در زندان به سر می بردند، به وسیله برخی از افسران و سربازان مخلص و متعهدی که با ایشان سر و کار داشتند، توانستند ارتباط هایی با یاران و نزدیکان خود در بیرون از زندان برقرار سازند و پیام هایی با آنان رد و بدل کنند. امام به وسیله سربازان و نگهبانانی که شیفته شخصیت و عظمت امام شده بودند، پیام های شفاهی و گاهی کتبی به بیرون از زندان دادند و پاسخ گرفتند.
امام خمینی(س) نمونه کامل و مصداق بارز این سخن شریف امام صادق(ع) است که: «کونوا دعاة الناس بغیر ألسنتکم...»؛ ایشان در زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی و حکومتی خویش چنان زیست که گفته اش بر کرده اش پیشی نگیرد. همچنان که اجداد طاهرینش که رهبران مطلق بشریت می باشند چنین بودند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.