اربعین سید مظلومان و سرور شهیدان- صلوات الله و سلامه علیه- رسید…
فداکاری سید الشهدا- سلام اللّه علیه- است که اسلام را برای ما زنده نگه داشته است
صحیفه امام، ج15، ص: 330
حضرت زینب- سلام الله علیها- قسم می خورد که ما رَایْنا الّا جَمیلًا؛ رفتن یک انسان کامل، شهادت یک انسان کامل در نظر اولیای خدا جمیل است
صحیفه امام، ج20، ص: 204
حضرت سید الشهدا از کار خودش به ما تعلیم کرد که در میدان وضع باید چه جور باشد و در خارج میدان وضع چه جور باشد
صحیفه امام، ج17، ص: 56
سیدالشهدا با این فداکاری که کرد، علاوه بر اینکه آنها را به شکست رساند و اندکی که گذشت، مردم متوجه شدند که چه غائله ای و چه مصیبتی وارد شد.
صحیفه امام، ج17، ص: 53
ملتی که سالار شهیدان را پیشوا و ایثار و فداکاری را سلاح و شهادت را سبب جاودانگی خود می داند از چه می ترسد...
صحیفه امام، ج20، ص: 198
در میدان جنگ از قلّت عدد نترسید، از شهادت نترسید.
صحیفه امام، ج17، ص: 55
حتی نظریات و گفته های بزرگان علوم دینی را به صرف نام صاحبان آنها نمی پذیرفت و به تجزیه و تحلیل آنها می پرداخت.
در مجموع در امور عبادی و معنوی دارای وحدت در نظر و عمل و همچنین تداوم بود.
حیات سیاسی سید مصطفی با حیات سیاسی امام خمینی(س) و نهضت اسلامی کاملاً آمیخته و تفکیک ناپذیر می باشد.
بررسی خاطرات نزدیکترین افراد به حاج آقا مصطفی که تا آخرین روز حیات وی با وی بودند، نشان می دهد که مرگ وی به طور عادی نبوده و در اثر مسمومیت رخ داده است.
نور بصرم و مُهجَه قلبم، دار فانی را وداع کرد...
آیت الله سید مصطفی خمینی در خانواده و محیطی مذهبی و علمی رشد و نمو یافت و تحت تأثیر این محیط، پس از سپری کردن دورۀ مکتبخانه و ابتدایی، بنا به مصلحت امام خمینی(س)، وارد حوزه علمیه قم شد و قدم در راه فراگیری علوم اسلامی نهاد. دیری نگذشت که سید مصطفی در اثر نبوغ و فعالیتهای علمی، از اقران خود پیشی گرفت و توجه استادانش را به خود جلب کرد. در شکوفایی نبوغ و جدیت وی در تحصیل، نظارت و تشویقهای امام خمینی(س) نیز، مؤثر بوده است. استادان وی از هوش و ذکاوت وی با عنوان «فکر زایا» نام برده اند.
زندگینامه و مبارزات آیت الله سید مصطفی خمینی؛ ص 171
سلام و صلوات خداوند بر روان پاک آن حضرت و خاندان و اصحابش که ما را از ظلمت جاهلیت به نور اسلام هدایت فرمود.
ماه محرّم، ماه شکست قدرتهای یزیدی و حیله های شیطانی است...
محرّم ماه نهضت بزرگ سید شهیدان و سروَر اولیای خداست...
برای خاطر همین مجالسی که مردم را به هم پیوند داده است، این مجالس عزایی که مردم را به هم جوش داده است، به مجرد اینکه یک مطلبی پیش می آید، در یک شهر نه، در سرتاسر کشور، تمام قشرهای مردم و عزاداران حضرت سیدالشهدا مجتمع می شوند و احتیاج به اینکه زیاد زحمت کشیده بشود و تبلیغات بشود ندارد...
مجلس عزا نه برای این است که گریه کنند برای سیدالشهدا و اجر ببرند- البته این هم هست و دیگران را اجر اخروی نصیب کند- بلکه مهم، آن جنبه سیاسی است...