امام خمینی به همراه آقای سید احمد خمینی روز اول مهرسال ۱۳۵۸ به دبستان فیض که در یکی از محلات جنوبی شهر قم هست، رفتند و به بازدید از کلاس های مدرسه پرداختند. اهالی محل که از تشریف فرمایی امام آگاه شدند در مدرسه اجتماع کردند...
با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(س)، مساجد نیز همانند دوران صدر اسلام جایگاه واقعی خود را بازشناختند، به طوری که نیروهای فعال در مساجد به طور مستقیم در متن انقلاب شرکت جستند، به گونه ای که از آن پس مساجد نقش پایگاه ارتباطی مردم را به عهده داشتند؛ و در شرایط حساسی که نهضت اسلامی فاقد هرگونه تشکیلات منطبق با معیارهای اسلامی بود مساجد توانستند این نارسایی مهم را جبران کرده و به انسجام نیروهای مردمی بپردازند.
حکام جائر می دیدند که اگر امام موسی بن جعفر (ع) آزاد باشد، زندگی را بر آنها حرام خواهد کرد؛ و ممکن است زمینه ای فراهم شود که حضرت قیام کند و سلطنت را براندازد. از این جهت مهلت ندادند اگر مهلت داده بودند، بدون تردید حضرت قیام می کرد. شما در این شک نداشته باشید که اگر فرصتی برای موسی بن جعفر (ع) پیش می آمد، قیام می کرد و اساس دستگاه سلاطین غاصب را واژگون می ساخت.
حمایت گسترده علما و روحانیون از مرجعیت امام خمینی(س) و صدور بیانیه های متعدد به ویژه در مرداد ماه سال های ۴۲ و ۴۳ رویداد بی سابقه ای در تاریخ مرجعیت بود.
واگذاری این تکلیف عظیم و سنگین در آن برهه حساس بر عهده آیت الله طالقانی که زبان گویایی برای بازگو نمودن حقایق داشت، امری خطیر به حساب می آمد. انبوه جمعیتی که در آن روز تکبیر گویان به نماز جمعه هجوم آوردند، در واقع سنگ بنای یکی از مهمترین عوامل حفظ و تداوم انقلاب بود و از آن پس نماز جمعه در کوران حوادث و بویژه در رابطه با پشتیبانی همه جانبه جنگ تحمیلی، نقشی بسیار ارزنده و انسانی ایفا کرد.
مرحوم دکتر شریعتی یک جریان فکری راه انداخته بود که هویت مذهبی هم داشت و در بین جوان ها، دانشجویان، دانش آموزان نفوذ کرده بود. دانش آموزان کتابهای دکتر شریعتی را می خواندند. کتاب «حسین وارث آدم» و سخنرانی «علی تنهاست» خیلی اثر می کرد. «آری، اینچنین بود برادر» خیلی کارساز و کار راه انداز بود.
تجلیل و تمجید غالب رسانه های گروهی کشورهای مختلف از ابرمرد تاریخ معاصر دنیا و بتشکن قرن به روشنی شخصیت بی نظیر و پرفروغ آن مفسر کبیر قرآن و مروج روادید تجلی و مشوق سالکان دیار دوست را بیان می دارد.
فرزند شایسته، خواستۀ طبیعی و فطری همۀ انسان هاست. همه آرزو دارند فرزندانی سالم وصالح داشته باشند؛ فرزندانی که روشنی بخشِ دیده و شادی بخشِ جان آنها باشند. حتی انسان های ناشایسته نیز دوست دارند فرزند آنها خوب و شایسته باشد...
خدایا! ما را در این سال نو از این حالی که داریم عوض کن. ما گرفتار هواهای نفسانی هستیم و تو می دانی، و تو می توانی ما را نجات بدهی.
جمعی از دانش آموزان روستای معدن فیروزه نیشابور در روز چهارم اسفند ۱۳۶۰ نامه ای برای امام ارسال کردند. امام در پاسخ، نامه ای برای آنها نوشتند و آنان را به تحصیل علم توصیه کردند.
شخصیت ممتاز بانوی بزرگ اسلام، حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) و نقش تاریخ ساز آن بانو در گسترش فرهنگ ناب عاشورا و انتقال معارف حسینی توام با تحمل رنج ها و مرارت های فراوان شایسته تقدیری مضاعف می باشد.
پس از شهادت آیت الله دکتر محمد مفتح که از منادیان بزرگ این وحدت بود و خونش نیز بر زمین یک مرکز دانشگاهی نقش بست، روز بیست و هفتم آذر به «وحدت حوزه و دانشگاه» نام گرفت تا اهمیت این انسجام علمی و عملی برای همیشه در تاریخ کشور ثبت گردد.
دیدگاه کلی امام این است که مبدأ همه تحولات کشور، دانشگاه است و می فرماید: دانشگاه مبدأ همه تحولات است. از دانشگاه، چه دانشگاه علوم قدیمه چه دانشگاه علوم جدیده، از دانشگاه سعادت یک ملت و در مقابل سعادت، شقاوت یک ملت سرچشمه می گیرد.
برای امام (س) وحدت از گسترده ترین عرصۀ آن که وحدت مستضعفان عالم در مقابل مستکبران است آغاز می شود و در مراتب بعدی آن، وحدت پیروان ادیان الهی، وحدت مسلمین، وحدت ملت و وحدت هر یک از اجزاء و اقشار آن موضوعیت می یابد و با دقت و موشکافی کم نظیر، عوامل و دلایل و روشهای تحقق هر یک از مراتب آن را بازگو نموده و نسبت به عوامل و دستهای آشکار و پنهان برهم زننده آن هشدار می دهند.