شخصیت ممتاز بانوی بزرگ اسلام، حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) و نقش تاریخ ساز آن بانو در گسترش فرهنگ ناب عاشورا و انتقال معارف حسینی توام با تحمل رنج ها و مرارت های فراوان شایسته تقدیری مضاعف می باشد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به پاسداشت مجاهدت های عقیله بنی هاشم (س) در رسیدگی به احوال اسرای کوفه و شام و التیام زخم های روحی و جسمی همسران و فرزندان شهدای کربلا، روز میلاد باسعادت ایشان به (روز پرستار) نامگذاری گردید تا ضمن تکریم مقام آن بی بی، از تلاش های صمیمی و دردمندانه قشر شریف پرستار در کشور نیز قدردانی گردد.
رهبر کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (سلام الله علیه) در طول دوران پر نشیب و فراز راهبری نهضت، بارها ضمن یادآوری مجاهدت چهره های ممتاز نهضت حسینی، انقلاب اسلامی ایران را منبعث از انقلاب نورانی کربلا دانستند و به تبیین و تجلیل شخصیت ممتاز حضرت زینب (س) از یک سو و تحلیل نقش و جایگاه ممتاز جامعه پزشکی و پرستاری کشور از سوی دیگر پرداخته اند.
ایستادگی حضرت زینب (س) در برابر حکومت جبار عصر
امام راحل (س) در پیامی رادیو تلویزیونی به ملت ایران به مناسبت فرارسیدن روز زن در بیست و ششم اردیبهشت پنجاه و هشت و در حالی که کمتر از چهار ماه از پیروزی انقلاب می گذشت، به جایگاه مبارزاتی زینب کبری (س) به عنوان یک زن مجاهده و پرصلابت با طاغوت عصر اشاره کرده و گفته اند:
« [زینب کبری (س)] در مقابل حکومتهای جبار ایستاد و آن خطبه را خواند و آن حرفها را زد که همه میدانید؛ زنی که در مقابل یک جباری ایستاد- که اگر مردها نفس میکشیدند همه را میکشتند- و نترسید و ایستاد و محکوم کرد حکومت را، یزید را محکوم کرد. به یزید فرمود تو قابل آدم نیستی، تو انسان نیستی. زن یک همچو مقامی باید داشته باشد. زنهای عصر ما بحمد اللَّه شبیه به همانها هستند. ایستادند در مقابل جبار با مشت گره کرده؛ بچهها در آغوششان، و به نهضت کمک کردند.»
صحیفه امام، ج۷، ص: ۳۴۰
رسالت فداکاری در میدان و تبلیغ در خارج میدان
امام امت در جمع روحانیون قم، تهران و آذربایجان در روز بیست و پنج مهر ماه سال شصت و یک به نقش متقابل جهاد در میدان کارزار کربلا و انتقال معارف آن حماسه جاودان پس از روز واقعه و در جریان سفر اسارت اهل بیت به کوفه و شام و افشاگری های تاریخ ساز حضرت امام سجاد (ع) و زینب کبری (س) پرداخته و فرموده اند:
« سید الشهدا و اصحاب او و اهل بیت او آموختند تکلیف را: فداکاری در میدان، تبلیغ در خارج میدان. همان مقداری که فداکاری حضرت ارزش پیش خدای تبارک و تعالی دارد و در پیشبرد نهضت حسین- سلام اللَّه علیه- کمک کرده است، خطبههای حضرت سجاد و حضرت زینب هم به همان مقدار یا قریب آن مقدار تأثیر داشته است.
آنها به ما فهماندند که در مقابل جائر، در مقابل حکومت جور، نباید زنها بترسند و نباید مردها بترسند. در مقابل یزید، حضرت زینب- سلام اللَّه علیها- ایستاد و آن را همچو تحقیر کرد که بنی امیه در عمرشان همچو تحقیری نشنیده بودند، و صحبتهایی که در بین راه و در کوفه و در شام و اینها کردند و منبری که حضرت سجاد- سلام اللَّه علیه- رفت و واضح کرد به اینکه قضیه، قضیه مقابله غیر حق با حق نیست؛ یعنی، ما را بد معرفی کردهاند؛ سید الشهدا را میخواستند معرفی کنند که یک آدمی است که در مقابل حکومت وقت، خلیفه رسول اللَّه ایستاده است. حضرت سجاد این مطلب را در حضور جمع فاش کرد و حضرت زینب هم.
کیفیت مبارزه را، کیفیت اینکه مبارزه بین یک جمعیت کم با جمعیت زیاد باید چطور باشد، کیفیت اینکه قیام در مقابل یک حکومت قلدری که همه جا را در دست دارد، با یک عده معدود باید چطور باشد، اینها چیزهایی است که حضرت سید الشهدا به ملت آموخته است و اهل بیت بزرگوار او و فرزند عالی مقدار او هم فهماند که بعد از اینکه آن مصیبت واقع شد، باید چه کرد. باید تسلیم شد؟ باید تخفیف در مجاهده قائل شد؟ یا باید همان طوری که زینب- سلام اللَّه علیها- در دنباله آن مصیبت بزرگی که تُصَغَّرُ عِنْدَهُ الْمَصائِبُ (مصیبت ها پیش آن کوچک می شود)، ایستاد و در مقابل کفر و در مقابل زندقه صحبت کرد و هر جا موقع شد، مطلب را بیان کرد و حضرت علی بن الحسین- سلام اللَّه علیه- با آن حال نقاهت، آن طوری که شایسته است تبلیغ کرد.»
صحیفه امام، ج۱۷، ص: ۵۳ ، ۵۴ و ۵۶
زیبائی شهادت از منظر عقیله بنی هاشم (س)
رهبر کبیر انقلاب در جمع میهمانان خارجی مراسم دهه فجر در روز بیست و یکم بهمن شصت و پنج با یادآوری جمله معروف زینب کبری (س) در تجلیل مقام شهادت گفته اند:
« شما ملاحظه کنید که بهترین خلق اللَّه در عصر خودش، حضرت سید الشهدا- سلام اللَّه علیه- و بهترین جوانان بنی هاشم و اصحاب او شهید شدند و از این دنیا رفتند با شهادت، لکن وقتی که در آن مجلس پلید یزید صحبت میشود، حضرت زینب- سلام اللَّه علیها- قسم میخورد که ما رَایْنا الّا جَمیلًا (ما جز زیبایی چیزی ندیدیم)؛ رفتن یک انسان کامل، شهادت یک انسان کامل در نظر اولیای خدا جمیل است، نه برای اینکه جنگ کرده و کشته شده، برای اینکه جنگ برای خدا بوده است، قیام برای خدا بوده است. »
صحیفه امام، ج۲۰، ص: ۲۰۴
شغل مقدس و عبادی پرستاری
حضرت امام (س) در جمع پزشکان و پرستاران در روز بیست و سه اردیبهشت پنجاه و نه با اشاره به شغل مقدس پزشکی، به تشریح تکالیف انسانی جامعه پزشکی و پرستاری کشور پرداخته و خطاب به این قشر شریف گفته اند:
« از جمله شغلهای بسیار مقدس شغل پزشکی است. شغلی است که اگر پزشکها به تکالیف خودشان، تکالیف انسانی خودشان عمل بکنند، این شغل بسیار شریف و یک عبادتی است. و همین طور پرستاری؛ این شغل پرستاری از شغلهای بسیار شریفی است که اگر چنانچه، انسان با وظایف انسانی و شرعی خودش عمل بکند، این یک عبادتی است که در تراز عبادتهای درجه اول است. البته مسئولیتهایی هم دارد. هم در پزشک و هم در نِرسها و هم در همه قشرهایی که در بیمارستانها هستند. یک مسئولیتهای بزرگی هست برایشان. پزشکها همچو نباشد که برای جمعآوری مال و منال این خدمت را انجام بدهند. خدمت بکنند، خدمت بکنند و نظرشان خدمت به انسانها که بندگان خداست باشد تا این شغل عبادت بشود. آن منافعی هم که پیدا میشود، منافعی است که از این عبادت برایشان پیدا شده است. و اما اگر بنا باشد که آنها خدای نخواسته، انحراف داشته باشند و گاهی انحرافات به جایی برسد که جانهای مردم را در خطر بیاندازد، این یک جنایتکار است. مثل همان جنایتهایی که ساواکیها میکردند، یا یک قدری بدتر. و همین طور پرستارها، پرستاری از بیمار امر بسیار مشکلی است، لکن خیلی ارزشمند است. انسان با یک بیماری به طور محبت، به طور برادری، به طور خواهری مراعات احوال او را بکند، و این برای انجام یک وظیفه انسانی- الهی باشد، از عبادات بسیار ارزشمند است. شما متوجه باشید که شغل شما شغل بسیار شریفی است و از آن طرف مسئولیتش هم زیاد است. مسئولیتش را خود شما میتوانید جبران بکنید، به محبت کردن به مرضی. اینها احتیاج دارند به محبت، بیش از آنکه احتیاج به دوا دارند. یک مریضی که از خانهاش آمده است در بیمارستان، این مریض خودش را مثل اینکه یک غریب میداند. اگر این پرستارها با او با ملایمت، با رفتار انسانی، با محبت، مثل برادر و خواهر با او رفتار کنند، این حس غربت از او منفصل میشود و آرامش برایش حاصل میشود، و این آرامش روحی در بهبودی او کمک میکند؛ کمک طبیب است، کمک پرستار است. »
صحیفه امام، ج۱۲، ص: ۲۸۵ و ۲۸۶
عاطفه، مهم ترین شاخصه یک پرستار
زعیم عالیقدر مسلمانان در جمع مسئولان و کارکنان وزارت بهداری در روز شانزدهم آذر ماه سال شصت و دو زنده نگه داشتن امید در دلهای بیماران را مهم ترین وظیفه پرستاران دانسته و عطوفت را مهم ترین شاخصه جامعه پرستاری برشمرده و گفته اند:
« مسئله بهداری یکی از امور بسیار مهم است. هم پزشک مهم است، هم پرستار مهم است، هم کارمندان این دستگاه. و چیزی که بسیار اهمیت دارد برای پزشکان و پرستاران و آنهایی که تماس با مریضها و بیمارها و مجروحها دارند این است که روح عطوفت در آنها باشد. یکی از اموری که کمک میکند به خوب شدن مریضها و اعاده صحت برای آنها، این است که پزشک آنها، پرستار آنها، به آنها تقویت روانی بدهد. اگر انسان اعتقادش شد که خوب میشود از این مرض، این کمک میکند به اعاده صحت، و اگر نظرش این طور شد که در این مرض دیگر خوب نمیشود، این او را رو به هلاکت زودتر میبرد. و این به عهده پزشکان است و پرستارهاست. چه پرستارها از خانمها و برای خانمها باشند و چه از آقایان و برای آقایان باشند، این نکته را باید در نظر داشته باشند که عطوفت به آنها و امید دادن به آنها و وعده سلامت به اذن اللَّه برای آنها، کمک میکند به صحت آنها. کمک شماست برای کارهایی که انجام میدهید، هر چه خوب رفتار کنید با آنها برای شما پیش خدای تبارک و تعالی اجْر است. فرضاً یک مریضی به نظر شما حتماً از این مرض نجات پیدا نمیکند، لکن اولًا اینکه دست غیب هم در کار هست که آن ماورای نظر امثال ماست و شما هم مأیوس نباشید. و ثانیاً اینکه چه بهتر که یک مریضی که از این دنیا میخواهد برود با دل خوش از شما برود، با امید باشد. این طور نباشد که به او گفته بشود تو خوب نمیشوی. همین در زود مردن او و در طولانی شدن مرض او کمک میکند و با دل افسرده از این دنیا میرود. لکن اگر به او امید دادید، محبت کردید، نوازش کردید، خدمت صادقانه کردید، با روی خوش خدمت کردید به این مریضها که افسردهاند اکثراً، اگر این طور باشد، بر فرض اینکه از این دنیا هم برود با یک روح امیدوار و شیرین از این دنیا میرود و این برای شما ارزشمند است خیلی.
و خصوصاً باز عرض میکنم که با مَرضی بسیار با عطوفت، یعنی از آن کسی که خادم دم در است تا آنجایی که پزشک است و پرستار، رفتار، رفتار خوب باشد، رفتار عطوفت باشد. گمان بکنید که خودتان مریض هستید و در یک مریضخانه رفتید، در آنجا چه توقعی دارید از کارمندان آنجا، از پزشکان آنجا، از پرستار آنجا، همان توقعی که خود شما از آنها دارید، سایر مَرْضی هم از شماها دارند بنا بر این لازم است که توجه به این مسائل معنوی بشود، و امیدوارم که موفق و مؤید و منصور در این امر باشید. »
صحیفه امام، ج۱۸، ص: ۲۳۳ و ۲۳۶
در پایان به ساحت قدسی عقیله بنی هاشم، زینب کبری (سلام الله علیها) ادای احترام نموده و با تحیت به روح مطهر بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی و شهدای جامعه پزشکی و پرستاری کشور، روز پرستار را گرامی می داریم.
.
انتهای پیام /*