پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران: جامعه مطلوب

24 / 12 / 92- حجت الاسلام والمسلمین سیدعلی خمینی )نوه امام خمینی( در ادامه برنامه های خود در استان کرمان، با دوستداران امام(ره) در مسجد شهرستان طغرالجرد استان کرمان دیدار و در جمع آنها سخنرانی کرد.

وی در این مراسم به شاکله نظام حکومتی که اسلام ترسیم کرده است، پرداخت و گفت: دو خصوصیت اصلی در این ساختار وجود دارد که مورد اهمیت قرار گرفته است. اولین آن مربوط به ساختار حکومت و دومی نیز افرادی هستند که در این شاکله به خدمت گرفته می شوند.

نوه امام در تشریح ویژگی های ساختار در حکومت اسلامی تصریح کرد: نه تنها در اسلام بلکه در سایر نظام های غیراسلامی نیز توجه به ساختار از ضروریات نظام حکومتی است. اینکه تشکیلات حکومت باید چگونه باشد، نظارت قوا بر قوا به چه صورت انجام گیرد، نظارت قوا بر مردم و مردم بر قوا بر اساس چه طرحی صورت گیرد، از مبانی اصولی تشکیل ساختار نظام هاست که به آن پرداخته و بر اساس فرهنگ و ظرفیت و دیگر شاخصه ها برای آن مدل های مختلفی ارائه شده است. سیدعلی خمینی با بیان اینکه “در اسلام بیش از اینکه به تشکیلات توجه شود به اشخاصی که در این ساختار به کار گمارده می شوند، توجه شده است”، خاطرنشان کرد: از نگاه اسلام برخی اشخاص که دارای خصلت های منفی هستند، نباید در مسند قدرت قرار گیرند. قدرت طلبان، تملق گویان، فاسدان اقتصادی و عیب جویان از این دسته اند.

وی توضیح داد: قدرت طلبان و طمع ورزان اگر به منصبی در حکومت برسند، بیشتر از اینکه به دنبال اصلاح جامعه باشند به دنبال منافع شخصی، گروهی و حزبی خود خواهند بود. خصوصیت این افراد این است که وقتی مسئولیتی به آنها واگذار می شود، در زمان راحتی با شما خواهند بود و همین که سختی و یا مشکلی پیش آید مردم و نظام را تنها می گذارند زیرا برای آنان منافع شخصی و حزبی مهمتر از منافع جامعه است. در آن زمانی که وقتی نام و یاد امام می آمد، به جای صلوات، زندان و شکنجه و سختی در کار بود، دوستداران واقعی امام بودند که این نظام را تقویت کردند و به یاری و وفای آنان و ملت بود که امام توانست انقلاب خود را به سرانجام برساند.

سیدعلی خمینی، تملق گویان را دشمنانی نامید که در چهره دوست خود را درآورده اند و افزود: چاپلوسان افرادی هستند که جلوی مسئولان و مردم به مدح می پردازند و پشت سر بدی می گویند و این کار باعث می شود اگر ضعفی در مسئول باشد، اصلاح نشود. کسی که ادعای دوستی می کند، وظیفه دارد اشتباه دیگران را بازگو کند تا به اصلاح جامعه کمکی کرده باشد، نه اینکه به خاطر حفظ منافع خود، روی نقاط ضعف چشم بپوشاند و آنها را بازگو نکند.

وی مفسدان اقتصادی را از دیگر گروه هایی دانست که نباید فرصت مسئولیت به آنها داده شود و در ادامه اظهار کرد: اگر مسئولانی در حکومت فساد اقتصادی داشتند، نظام نباید فرصت ادامه کار به آنان بدهد زیرا باعث دلسرد شدن ملت نسبت به حکومت می شود. البته این عمل بدان معنی نیست که اسلام با ثروت مخالفتی دارد و هرکس را که دارایی قابل توجهی دارد فاسد دانسته است. نگاه اسلام به ثروت – اگر از راه حلال بدست آمده باشد – مثبت است.

نوه امام، عیب جویان با غرض را از دیگر افرادی دانست که در اسلام توصیه شده به آنان فرصت خدمت داده نشود و ادامه داد: عیب جویی با انتقاد فرق دارد. نقد از سر دلسوزی باعث پویندگی حکومت می شود اما عیب جویی با غرض، به دلسردشدن مردم از حکومت می انجامد. نباید تصور کرد هرکس نقد کند هدفش تضعیف نظام است.

سیدعلی خمینی با بیان اینکه “وظیفه داریم از آرمان های امام، انقلاب و نظام دفاع کنیم”، تاکید کرد: در جایی که فقر و تبعیض وجود دارد دفاع از آرمان معنی ندارد، اما با علم به این موضوع که مردم فهیم ما شرایط را همیشه درک کرده اند و کنار امام و انقلابشان بوده اند، به این وظیفه می پردازیم. وی ادامه داد: اگر در جامعه ای فقر و تبعیض کنار هم باشند، اختلاف طبقاتی معنادار وجود داشته باشد و اتفاقا کسانی که بیشتر کار کرده اند و دلسوزتر بوده اند، فقیرتر شده اند، نباید ادعا داشت مشکلی در آن جامعه وجود ندارد. البته مردم به خوبی می دانند برخی مشکلات ریشه ای هستند و زمان می برد تا رفع شود و تلاش دولتمردان بعد از انقلاب هم شاهد بوده اند و دیده اند که چه مقدار کار اساسی در روستاها و کلان شهرها در زمینه گاز، آب، برق، تلفن، جاده، کشاورزی، ساخت سد و صدها کار دیگر صورت گرفته که جای تقدیر دارد اما باید به این نکته نیز تاکید کرد که هنوز با جامعه  مدنظر امام و رهبر انقلاب فاصله داریم.

سیدعلی خمینی در پایان ابراز امیدواری کرد که دولت جدید که سکان هدایت اداری کشور را بدست گرفته است بتواند شرایط بهتر اقتصادی را برای مردم ایران ایجاد کند.

وی همچنین در دیدار جمعی از سیاسیون استان کرمان، ضمن اشاره به ویژگیهای جامعه مطلوب از دیدگاههای مختلف در باره ویژگیهای چنین جامعه ای از منظر امام خمینی گفت: جامعه ای که امام مدنظر داشتند، جامعه ای است که در آن رضایت مندی مردم بالا باشد و تمام مسئولان حول این سیاست و آرمان امام باید فعالیت کنند.

وی ادامه داد: جامعه ای می تواند ایده آل باشد که در آن دین و معنویات، آزادی های فردی و اجتماعی، اقتصاد و معیشت، رشد و توسعه کشور همه اینها با هم دیده شود و معنای نگاه معتدلانه این است که در کل امور نه افراط کنیم و نه تفریط. اقتصاد در بینش اسلامی مهم است اما همه چیز نیست. همان طور که دین نیز برای مردم مهم است اما نمی توان تمام فعالیت های کشور حول آن شکل گیرد. نگرشی که در آن آزادی محدود شود محکوم به شکست است همانطور که صرف نگاه اقتصادی محکوم به فناست.

سیدعلی خمینی، ریشه اکثر انقلاب های عصر را نارضایتی مردم دانست و افزود: اگر حکومت به آن چیزی که باعث نارضایتی مردم می شود اهمیت ندهد بنیان خود را به خطر انداخته است، چراکه ریشه ماندگاری هر نظامی به مردم و رضایتمندی مردم برمی گردد. احترام به عقلانیت و خرد جمعی، موجب رشد رضایتمندی می شود.

وی، جمهوریتِ انقلاب اسلامی را به معنای اهمیت دادن به مردم از منظر امام دانست و خاطرنشان کرد: امام همواره رضایتمندی مردم را محور همه کارهایشان قرار می دادند و با تغییر نظام شاهنشاهی به جمهوری اسلامی ثابت کردند مردم در تعیین سرنوشت خود حرف اول را می زنند. همانطور که اسلام و قوانین آن نیز جزء جدایی ناپذیر آرمان های امام بودند و تاکید ایشان به اجرا کردن اسلام ناب محمدی(ص) بیانگر همین اصل است.

سیدعلی خمینی در پایان، راز ماندگاری انقلاب اسلامی را حرکت در مسیر آرمان های امام دانست و افزود: هر زمان مردم در صحنه باشند، انقلاب و نظام پویا خواهد بود. اگر مردم در حکومت دخیل باشند، آنگاه آزادی ارزش قائل پیدا می کند، توسعه معنی خواهد داشت و دین مورد توجه قرار می گیرد و در نهایت انقلاب شعار خودش را فراموش نخواهد کرد.

*

منبع: حضور، ش 88، ص 223.

. انتهای پیام /*