به خویشتن خویش می نگرم؛ به رازها و نیازها، آرزوها و تمناها، زیباییها و زشتیها، بایدها و نبایدها، اندیشیدن به شکستن زنجیرها و سرودن نغمه آزادی. به روزی که وقتی منادی، ندای الست بربکم سر داد، با تو عهد بستم.( اعراف / 172)
خلق مفطورند بر دین ألَست که بُدند از روی فطرت حق پرست
بازشان بر فطرت ار بنهی تمام هست بر توحیدشان میل و مقام
عقل و دین با هم همانا توأمند خلق از حق، در نهاد آدمند
همچنین با عقل و دین آمد بشر از خدا در فطرت، از روی نظر
پس شدند از کیش اصلی منحرف عقل ها و کیش ها شد مختلف(تفسیر صفی، ج 2، ص 829)
عاشقان از دریای معرفت حقیقی گذشتند و به دریای فنا قدم نهادند؛ دریایی که جز فانیان آتش عشق را سیر در آن میسّر نگردد؛ از منزلِ "یُحبّهم" به "یُحبّونه"(مائده/ 54) رسیدند و به "ألستُ بربّکم" پاسخ دادند: "قالوا بلی"
لیک نفسِ در مقدمات جا مانده، اسیر شیطان شد، هر هوایی را به نام زینت جسم، در خود پذیرفت و در خانه زشتیها پنهان شد.
توی شیطان زده و عشقِ خدا؟
نبری راه به جایی، بس کن(دیوان امام؛ ص 172)
باید تطهیر شد و از سرزمین ریا و تزویر، هوا و هوس، آمال و آرزوها، دنیاپرستی و غرور، لذایذ فانی و پوسیده عبور کرد. با آب حیاتی که از چشمه های زلال و صاف معرفت به قرآن جاری است، وضو گرفت و به اهل بیت پیامبر(ص) تمسک جست، دل را صیقل داد تا سبکبال به سوی دوست پرواز نمود.
ماه رمضان، ماه پیراستن از گناه، بدگمانی و دروغ، غیبت و حسادت، کینه توزی و نفرت است و ماهی برای دوستی با خدا، عبادت عاشقانه و عمل خالصانه، خوشرفتاری با زیردستان و تحکیم برادری.
در این ماه سفره میهمانی خدا به قرآن آراسته است. (ر.ک.صحیفه امام؛ ج13، ص30) کتابی که مظهر رحمت، برکت و سرچشمه خیر است و سیمایش تجلی نشانه های الهی و سینایش جمال و قدرت و فیض خدایی. (ر.ک.صحیفه امام؛ ج17، ص490.)
ماه رمضان شد، می و میخانه برافتاد
عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد(دیوان امام؛ ص 300)
روزه داران با ترک خوردنی ها و نوشیدنی ها، پرهیز از شهوات جسمانی و نفسانی و عقلانی، شایسته دوستی و الفت با خدا می شوند و شب زنده داران دستهای نیاز خود را به سوی آسمان بلند می کنند و با کلام زیبای معصوم زیباترین سمفونی عاشقانه بندگی با حضرت حق را می خوانند.
پس از حضیض «من» بگذریم، بگوییم:
الها! من هیچم و تو همه چیز، رحمت بیکرانت هماره بر سر این بنده سراپا تقصیر، مجالی شد برای وقت گذرانی و ناسپاسی و ابر بیکران رحمتت، بارانی شد برای زدودن گناهان زشت و قبیح این بنده حقیر. پس کرمی کن و کریمانه مرا ببخش.
ای لطیف، لطف تو جویم تا بیدار و هُشیارم کنی. شب خیزان و مناجات گویان از قید بندگی غیر رهایم کنی.
.
انتهای پیام /*