ارتباط انسان ها با یکدیگر از لوازم زندگی اجتماعی بشر است که بدون ‎‏آن تداوم زندگی و پیشرفت های مادی و معنوی در جامعه انسانی مشکل ‎‏بلکه غیر ممکن است. ارتباط اقشار و افراد مختلف با هم و انتقال ‎‏تجربیات و اطلاعات سنگ بنای تمدن بشری و عامل گسترش علوم در ‎‏تمام رشته ها و عرصه هاست. گرچه عنصر «ارتباط» هرگز مقصود اصلی و ‎‏هدف نهایی نبوده است و همواره به عنوان ابزار و وسیله مورد استفاده و ‎‏محل بحث قرار گرفته است لیکن با تنوع و تحوّلی که در زندگی ماشینی ‎‏و تکنولوژی پیش آمد آشنایی با «ارتباطات و شیوه های آن» خود به ‎‏عنوان یک موضوع اساسی در مراکز پژوهشی مطرح گردید، و ‎‏تأثیرگذاری آن در تحولات اجتماعی و سیاسی تا بدان پایه پیش رفت که ‎‏عصر حاضر را عصر ارتباطات نام گذاری کردند.‏

ظهور تحول اساسی در ایران و تغییر رژیم دو هزار و پانصد سالۀ ‎‏شاهنشاهی به نظام جمهوری اسلامی یکی از بزرگترین پدیده های ‎‏اجتماعی قرن حاضر بود. این حرکت انقلابی که از دیدگاه تحلیل گران‏‎ ‎‏یک امر غیرمترقبه و شبیه به معجزه بود فکر و ذهن بسیاری از ‎‏پژوهشگران داخلی و خارجی را در بخش های مختلف از جمله ‏‏چگونگی ‎‏ارتباط بین رهبر انقلاب با مردم به خود مشغول کرد، پژوهشگرانی که از ‎‏قدرت تأثیرگذاری شگفت انگیز سخنان رهبری در قلوب اقشار مختلف ‎‏جامعه از استاد دانشگاه تا یک روستایی بی سواد متعجب و متحیر بودند. ‎‏حیرت و تعجب آنگاه بیشتر می شود که بدانیم امام خمینی(س) هیچ یک ‎‏از ابزارهای مرسوم تبلیغاتی مانند رادیو و تلویزیون و روزنامه ها را در ‎‏اختیار نداشت. راستی ایشان چگونه توانست در سال های 1342 و 1343 ‎‏بدون امکانات آن چنان موجی را در سراسر کشور پدید آورد که رژیم ‎‏قدرتمند شاه در آستانۀ سقوط قرار گیرد؟‏

‏‏بررسی شیوه های ارتباطی حضرت امام و رمز موفقیت ایشان بحثی ‎‏قابل توجه و حائز اهمیت است که می تواند ابعاد ناشناخته ای از نهضت ‎‏امام را تبیین کند. خوشبختانه بدین منظور این همایش با حضور ‎‏صاحب نظران و کارشناسان منعقد گردید و نویسندگانی نیز با ارسال ‎‏مقالات ارزشمند پیرامون این موضوع مطالبی را ارسال داشته اند که ‎‏امیدواریم با بحث و نشر آن گامی دیگر در جهت آشنایی با انقلاب ‎‏اسلامی ایران برداشته شود.‏

‏‏اگر بخواهیم به طور اجمال از شیوه های ارتباطی امام سخن بگوئیم ‎‏باید به دو وسیلۀ ارتباطی که امام در حدّ اعلی از آن برخوردار بود اشاره ‎‏کنیم، اول بیان سحرانگیز، دوم قلم شیوا و رسای امام.‏‎

حضرت امام در سخنوری خطیبی توانا بود که می توانست ‏‏پیچیده ترین ‎‏مسائل فلسفی و کلامی و فقهی و اصولی را با بیانی ساده و در عین حال ‎‏علمی و منطقی تشریح کند. علاوه بر استعداد ذاتی توفیق تدریس متون ‎‏حوزوی و دروس خارج طی سالیان متمادی از ایشان گوینده ای توانا ‎‏ساخته بود. کمتر کسی می توانست در پای خطابه های منطقی و مستحکم ‎‏ایشان بنشیند و در حوزه جاذبه کلام ایشان قرار نگیرد. سخنرانی های ‎‏روشنگر امام در مسجد اعظم، مدرسه فیضیه و منزل ایشان در جمع علما، ‎‏فضلا و طلاب علوم دینی بقدری مؤثر بود که هر یک از روحانیون خود ‎‏را موظف می دانستند کلام و پیام ایشان را در ایام تبلیغی محرم و رمضان ‎‏تا دورترین شهرها و روستاها برسانند و بدین سان ارتباط امام به سادگی ‎‏و بدون هیچ هزینه ای با همۀ مردم برقرار می شد.‏

‏‏و امّا قلم امام دست کمی از بیان ایشان نداشت. امام علاوه بر خط ‎‏بسیار زیبا و خوش نویسی فنی، استعداد و توانایی فوق العاده ای در فن ‎‏نویسندگی داشت که هیچ یک از مراجع و مدرّسان همدوره ای ایشان از ‎‏چنان قلمی برخوردار نبود. نوعاً نویسندگان ابتدا مطالب خود را به ‎‏صورت پیش نویس تهیه می کنند سپس با ویرایش و جمله بندی بهتر و ‎‏رساتر پاکنویس می کنند ولی حضرت امام بدون مسودّه و مبیضّه همۀ آثار ‎‏خود را چه آثار علمی مانند شرح دعای سحر، چهل حدیث و غیره و چه ‎‏بیانیه های سیاسی و چه آثار ادبی و اشعار را با یک قلم و فی البداهه ‎‏می نوشتند. البته گاهی پیش می آمد که حرف یا کلمه ای را اصلاح ‎‏می کردند. نکته جالب تر روش ارسال و توزیع بیانیه های امام در نقاط ‎‏مختلف کشور بودکه توسط نیروهای مخلص و گمنام در مدت بسیار ‎‏کوتاه به دست آحاد مردم می رسید. البته با خطرات جانی هم توأم بود و چه بسیار عزیزانی که سال ها زندان و شکنجه را به خاطر توزیع ‎‏اطلاعیه های امام به جان خریدند. اگر لیست زندانیانی که فقط به خاطر ‎‏توزیع و تکثیر و یا به همراه داشتن یک برگ اعلامیه امام دستگیر و ‎‏زندانی شدند از مجموعۀ پرونده های ساواک جمع آوری شود عظمت کار ‎‏روشن تر خواهد شد. در خاطرات آمده است ‎‏که ایشان می فرمود وقتی امام اطلاعیه ای صادر می فرمود با توجه به ‎‏نداشتن دستگاه کپی و تکثیر می بایست رونویسی و تکثیر شود. گاهی ما ‎‏یک برگ از آن اطلاعیه را برمی داشتیم و تا صبح ‎‏بیدار می ماندیم و از روی آن ده ها و صدها برگ رونویسی و تکثیر ‎‏می نمودیم و توسط دوستان به شهرستان ها ارسال می کردیم. به هر حال ‎‏انتقال پیام های حضرت امام با نبود امکانات از یکسو و حاکمیت فضای ‎‏رعب و وحشت از سوی دیگر خود یکی از مقاطع درخشان همت، ‎ ‎‏فداکاری، اخلاص و تیز هوشی امام و یاران فداکار ایشان است.‏

‏‏البته ناگفته نماند ارتباط حضرت امام با خالق هستی و خلوص نیت ‎‏آن بزرگوار خود می تواند به عنوان عاملی اساسی در پذیرش و استقبال ‎‏توده های مردم از پیام های ایشان مطرح شود. زیرا سخن چون از دل‏‎ ‎‏برآید لاجرم بردل نشیند.

 برگرفته از مجموعه مقالات اندیشه های ارتباطی امام خمینی (س)

. انتهای پیام /*