قم، ۱۳۴۲_ نامه به آقای سید کاظم شاهنگیان درباره اعمال ضد اسلامی دولت

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۲۲۶

***

نجف اشرف، ۱۳۴۶_ نامه به آقای سید حسین یعقوبی خلخالی (اعلام وصول نامه های ارسالی)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۱۳۳

***

نجف اشرف، ۱۳۵۰_ نامه به آقای سید احمد خمینی (شهریه طلاب)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۳۴۴

***

نجف اشرف ، ۱۳۵۷_ نامه به آقای حیدر علی جلالی خمینی (اعلام وصول نامه ارسالی)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۳۸۱

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع پرسنل شهربانی (تفاوت حکومت اسلامی با دیگر حکومت ها)

اهم بیانات:

یکی از فرقهای بین حکومت اسلام با سایر حکومتها، این است که در حکومت‏‎ ‎‏اسلام جوّ، جوّ محبت است. بین شخص اول مملکت مثل رسول خدا که شخص اول بود‏‎ ‎‏و در زمان خلافت امیرالمؤمنین شخص اول امیرالمؤمنین بود با اَدنی فردی که به حسب‏‎ ‎‏نظر مردم اَدنی حساب می شدند فرق اساسی مربوط به دنیا نبود. اینطور نبود که رسول‏‎ ‎‏خدا حالا که در رأس واقع شده و رئیس امت است مثل سایر حکومتها ریاست بکند. در‏‎ ‎‏مسجد می آمدند می نشستند؛ اصحابشان و اتباعشان هم توی مسجد بود؛ کسی، از خارج‏‎ ‎‏که می آمد نمی دانست کدام از آنها پیغمبر است. می پرسید کدامتان پیغمبر هستید؟ در‏‎ ‎‏نشستن اینطور نبود که یکی در بالای تخت بنشیند و مابقی مقابلش بایستند و سلام نظامی‏‎ ‎‏بکنند! حضرت امیر هم همین طور بود. صدر اسلام وضع اینطور بود، اینطور نبود که‏‎ ‎‏امرای لشکر ـ امرای لشکر خیلی مهم هم داشتند ـ با مردم دیگر فاصله بگیرند؛ جوّ محبت‏‎ ‎‏بود. آنها در یک محیط دوستی و رفاقت و محبت زندگی می کردند. بین خودشان‏‎ ‎‏«رُحَماء» بودند؛ یعنی همه با هم دوست و رفیق... با رحمت رفتار می کردند. و وقتی که‏‎ ‎‏مقابل کفار واقع می شدند، آنجا «اَشِداء» بودند.

در حکومتهای طاغوتی با مردم مملکت جوری رفتار شده است و رفتار کردند که‏‎ ‎‏وحشت برشان می دارد از اینها! یکی در یک طرف واقع می شود، آنها در یک طرف‏‎ ‎‏دیگر؛ مثل دو تا دشمن! بازار تهران با کلانتریهای بازار، دشمن بودند؛ دو تا دشمن. برای‏‎ ‎‏اینکه اینها رفتار دشمنانه معاملۀ دشمنی با آنها می کردند. در صورتی که باید‏‎ ‎‏رفاقت باشد. او پاسبان است؛ یعنی باید پاسداری از این مردم بکند. همۀ‏‎ ‎‏قشرهای انتظامی، برای رفاه مردم است. الفاظش نباید باشد؛ واقعش باید باشد. نظام‏‎ ‎‏برای این است که رفاه مردم را تهیه کند. بله، قشرهای نظامی باید اشخاصی را که تعدی‏‎ ‎‏می کنند با آنها با شدت رفتار کنند؛ اما اشخاص عادی و مردم را باهاشان به دوستی و‏‎ ‎‏رفاقت رفتار کنند. اما درست برعکسِ حکومتهای غیراسلامی ‏‏[‏‏یعنی‏‏]‏‏ آنها با همۀ مردم،‏‎ ‎‏با شدت باید رفتار کنند. می خواهند ایجاد رعب کنند در دل آنها. برای چه؟ برای اینکه‏‎ ‎‏اینها با مردم آنطور رفتار نکردند که مأمون باشند از سوی مردم؛

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۲۳۳ - ۲۳۸

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع بانوان قم (سهم بسزای بانوان در انقلاب)

اهم بیانات:

درود بر خانمها و بانوان ارزندۀ قم! شما خانمها، هم جهاد کردید‏‎ ‎‏در راه نهضت و پیروزی ما و هم جهاد مالی کردید. شما در عرض سربازان اسلام و‏‎ ‎‏همدوش با بانوان صدر اسلام هستید. همان طور که بانوان صدر اسلام به اسلام کمک‏‎ ‎‏می کردند و در نهضتها و در جنگهای اسلام کمک کار بودند، شما خانمها، خانمهای همۀ‏‎ ‎‏ایران ـ و خصوص خانمهای قم ـ در این نهضت سهیم هستید و در مبارزات ما علیه‏‎ ‎‏استبداد و استعمار همدوش با مردها کمک کردید

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۲۳۹

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (انقلاب اسلامی و نهضتهای پیامبران)

اهم بیانات:

ما به پیروی از انبیای عظام ـ سلام الله علیهم ـ از صفر شروع کردیم. انبیا‏‎ ‎‏ـ علیهم السلام ـ برای دعوت و قیام بر ضد طاغوت از صفر شروع می کردند، و دعوتهای‏‎ ‎‏بزرگ آنها از واحد واحد شروع می شد تا گروه گروه جمع می شدند. آن روزی که ما‏‎ ‎‏دعوت بر ضد طاغوت را شروع کردیم صفر بودیم. گروههای مسلمین و اقشار ملت ما در‏‎ ‎‏اختناق عظیم بودند و جرأت نفس کشیدن نداشتند. ما از صفر شروع کردیم و به دعوت‏‎ ‎‏اسلامی مردم را خواندیم، و این قطرۀ واحد قطره ها شد و قطره ها سیل و سیلْ دریا. این‏‎ ‎‏دریای بزرگ با قدرت ایمان، تمام قدرتهایی که بر ضد اسلام و بر ضد انقلاب بودند در‏‎ ‎‏هم شکست.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۲۴۰ - ۲۴۱

***

تهران، شمیران، دربند‏، ۱۳۵۹_ حکم انتصاب آقای خامنه ای به سمت مشاور شورای عالی دفاع ملی

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۲۸۱

***

تهران، شمیران، دربند‏، ۱۳۵۹_ حکم انتصاب آقای خامنه ای به سمت مشاور شورای عالی دفاع ملی

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۲۸۱

***

تهران، شمیران، دربند‏، ۱۳۵۹_ حکم انتصاب آقای سید محمود دعایی به سمت سرپرست مؤسسه «اطلاعات»

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۲۸۲

***

جماران، ۱۳۶۰_ تلگراف تسلیت به آقای مهدی بازرگان

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۳۳۲

***

جماران، ۱۳۶۰_ اجازه نامه به آقای محمد علی فیاض بخش (صرف سهم امام برای مجروحین جنگ)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۳۳۳

***

جماران، ۱۳۶۱_ بیانات در جمع مسئولان واحد اطلاعات سپاه پاسداران (حفظ اتحاد و انسجام)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۶، ص ۲۴۷

***

جماران، ۱۳۶۲_ سخنرانی در جمع معاون وزارت امور خارجه و وزیر فرهنگ نیکاراگوئه (لزوم وحدت)

اهم بیانات:

جرم ما و کشور‏‎ ‎‏و ملت ما این است که برای استقلال و آزادی قیام کرده ایم، و می خواهیم زیر سلطۀ هیچ‏‎ ‎‏یک از قدرتها نباشیم؛ و این مطلب از دیدگاه ابرقدرتها و قدرتها گناه بزرگ و‏‎ ‎‏نابخشودنی است. مستضعفین جهان، چه آنها که زیر سلطۀ امریکا و چه آنها که زیر سلطۀ‏‎ ‎‏سایر قدرتمندان هستند اگر بیدار نشوند و دستشان را به هم ندهند و قیام نکنند، سلطه های‏‎ ‎‏شیطانی رفع نخواهد شد. و همه باید کوشش کنیم که وحدت بین مستضعفان در هر‏‎ ‎‏مسلک و مذهبی که باشند، تحقق پیدا کند

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۴۲۹

***

جماران، ۱۳۶۸_ پیام تشکر به رئیس جمهور مالدیو (تبریک عید سعید فطر)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۳۸۶

***

. انتهای پیام /*