ساقی بروی من در میخانه باز کن از درس و بحث و زهد و ریا بی نیاز کن
تاری ز زلف خم خم خود در رهم بنه فارغ ز علم و مسجد و درس و نماز کن
داوود وار نغمه زنان ساغری بیار غافل ز درد جاه و نشیب و فراز کن
معشوق این دسته، علاقه به محبت کاذب جامعه است. عشق و دلبستگی به شهرت و علاقه تو خالی و پوچ، اما جذاب اهل دنیا سرمنشأ بسیاری از آفت ها در دین می گردد، که ریا مصداق بارز آن به شمار می رود. البته ایشان نان را به نرخ روز خورده و معیار عملشان خوشایند مردم و تشویق آنهاست. هر چند این اعمال خلاف حق و حقیقت باشد. بنابراین اگر توانستند آشکارا به فساد روی می آورند و دین را برای به دست آوردن شهرت و محبوبیت به تباهی کشیده اند، و اگر نتوانستند در چند حالت متفاوت نمایان می شوند:
الف: ) اگر مردم را دوستدار دین و معنویت و عدالت محور احساس کنند، از همان راه بر مردم وارد می شوند. به تعبیر امیرالمومنین علی (ع) با اعمال آخرت دنیا را می طلبند، خود را کوچک و متواضع جلوه می دهند؛ گامها را ریاکارانه و کوتاه برمی دارند، دامن خود را جمع کرده خود را همانند مؤمنان واقعی می آرایند. و پوشش الهی را وسیله نفاق و دورویی و دنیاطلبی خود قرار می دهند.
ب: برخی از اینها که چنین امکاناتی نداشته، از به دست آوردن قدرت محرومند، خود را به زیور قناعت آراسته و لباس زاهدان را پوشیده اند.
اینان همان منافقینی هستند که چون اعمالشان از روی اعتقاد نیست و در عین حال ظاهر دینی و عوام فریبانه ای دارند، بدتر از دسته نخستند که آشکارا به خاطر جلب نظر مردم به کارهای ناحق روی آورده اند؛ حتی بدتر از کفارند که کفرشان را آشکار کرده اند.
حضرت امام نیز علت مطرود شدن شیطان را همین حب جاه می داند و لذا حب جاه را ارث شیطان می نامد. (ر. ک صحیفه امام؛ ج ۱۶، ص ۴۵۹)
منبع: (دلبستگی در آثار امام خمینی؛ ص ۹۹ – ۱۰۰)
.
انتهای پیام /*