پرتال امام خمینی(س): ورود امام خمینی (س) به نجف اشرف در بیست و سوم مهرماه ۱۳۴۴، نقطه عطفی در تاریخ مبارزات اسلامی و آغاز فصلی تازه از رهبری فکری و سیاسی ایشان در تبعید بود؛ رخدادی که نهتنها با استقبال باشکوه علما و مردم عراق همراه شد، بلکه نشان از جایگاه بینظیر امام در میان نخبگان دینی منطقه داشت.این استقبال گسترده در کربلا و نجف، با مدیریت چهرههایی چون شیخ نصرالله خلخالی و سید محمد شیرازی، نهتنها تجلی احترام به یک مرجع مهاجر بود، بلکه آغاز تثبیت امام خمینی بهعنوان رهبر فکری جهان تشیع در دوران معاصر محسوب میشود؛ آغازی برای ۱۳ سال تلاش بیوقفه در نجف که بنیانهای نظری انقلاب اسلامی را شکل داد و مسیر تحولخواهی ملت ایران را ترسیم کرد.
در آن روز تاریخی، شهر نجف جلوهای دیگر داشت؛ پارچهنوشتههایی با مضامینی چون «شهر نجف به قهرمان مجاهد اسلامی، خیر مقدم میگوید» و «مردم مسلمان نجف از ورود امام خمینی، سمبل فداکاری و جهاد، مسرت خود را ابراز میدارند» در ورودیها و میادین شهر نصب شده بود. این استقبال کمنظیر، نهتنها از سوی علما و طلاب ایرانی و عراقی، بلکه از سوی مردم نجف و کربلا نیز با شور و شعف برگزار شد و نشان داد که امام خمینی پیش از آنکه رهبر انقلاب ایران باشد، چهرهای جهانی در میان شیعیان است. این ورود باشکوه به عراق، بهویژه به نجف اشرف، نهتنها آغاز دورهای از تدریس، تألیف و تربیت شاگردان برجسته بود، بلکه بستری شد برای تبیین نظریه ولایت فقیه، شکلگیری شبکههای ارتباطی با حوزههای علمیه و فعالسازی ظرفیتهای فکری جهان اسلام. امام در نجف، نهتنها به مبارزه سیاسی ادامه داد، بلکه با بهرهگیری از فضای علمی و معنوی این شهر، افقهای تازهای در اندیشه دینی و اجتماعی گشود که بعدها در انقلاب اسلامی تجلی یافت.
در کتاب وادی عشق درباره ورود امام به عراق و استقبال از ایشان در عتبات عالیات آمده است:
در هنگام ورود آیت الله خمینی به عراق و نجف، من که در آنجا نبودم، ولی از ایران مرتب مسائل را دنبال می کردم. آن طوری که شنیدم آقاشیخ نصرالله خلخالی کارها را به خوبی ردیف کرده بود.
آقا شیخ نصرالله خلخالی ـ که به امام ارادت شگفتی داشت ـ صاحب نفوذ و احترام، در میان طلاب نجف، چه ایرانی و چه غیر ایرانی بود. پس از ورود آیت الله خمینی به فرودگاه بغداد و کاظمین و کربلا، تجلیل و استقبال شکوهمندی صورت گرفت. گفتنی است که برنامهریزی و اجرای بسیاری از این امور با مدیریت شیخ نصرالله خلخالی بود.
آقای سید محمد شیرازی، یکی از روحانیون بزرگ و متنفذین عراق به ویژه کربلا ـ که پدرش از مراجع تقلید بود ـ در ارتباط با مراسم استقبال از امام خمینی تلاش های بسیاری کرد. ایشان ماشین های بسیاری را به استقبال آقای خمینی فرستاده بود. افزون بر آن، ایشان دستور داده بود که روی مناره های حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام و امام حسین علیه السلام، در تجلیل از مقام آقای خمینی شعارهایی نوشته و بلندگوهای حرمها، همزمان از امام تجلیل کنند. روزنامهها و مجله های آن روز عراق، درباره ورود آقای خمینی به کربلا خبرها و تحلیلهایی پراکنده کردند. سید محمد شیرازی، پس از ورود آیتالله خمینی، از ایشان تقاضا کرده در مدتی که در کربلا اقامت دارد، به جای او نماز جماعت صحن امام حسین علیه السلام را برگزار کند. امام خمینی این پیشنهاد را پذیرفتند. آنگاه آقای سید محمد شیرازی همراه برادرانش در صف اول و پشت سر ایشان به نماز ایستادند. تمام صحن امام حسین علیه السلام، برای خواندن نماز جماعت از جمعیت موج میزد. بیگمان زیربنای شناخت و آگاهی ملت عراق از آیت الله خمینی، همین استقبال شایان اعتنا و تجلیل کم سابقه از آقای خمینی در کربلا بود. شکی نیست که این همه مرهون زحمات آقای شیخ نصرالله خلخالی و آقای سید محمد شیرازی است. (برشی از کتاب وادی عشق، ص ۱۶۶-۱۶۷)
.
انتهای پیام /*